ตัวกรองผลการค้นหา
ระไว
หมายถึงก. คอยระวัง เช่น อยู่ระไวต่างองค์ ดำรงรั้งรักษา. (ลอ), มักใช้เข้าคู่กับคำ ระวัง เป็น ระวังระไว.
สามัญสำนึก
หมายถึงน. ความสำนึกหรือความเฉลียวใจที่คนปรกติธรรมดาทั่วไปควรจะต้องรู้โดยไม่จำเป็นต้องได้รับคำแนะนำสั่งสอน เช่น ทำอะไรให้มีสามัญสำนึกเสียบ้างว่าอะไรควรอะไรไม่ควร.
ค่าคบ
หมายถึงน. ง่ามต้นไม้ที่กิ่งใหญ่กับลำต้นแยกกัน, คบ หรือ คาคบ ก็เรียก.
วฤษละ
หมายถึง[วฺรึสะละ] (แบบ) น. คนชั่ว. (ส. วฺฤษล; ป. วสล).
พอที่จะ
หมายถึงว. ควรที่จะ เช่น พอที่จะได้ เลยไม่ได้.
คู่ฟ้าคู่ดิน
หมายถึงว. ยั่งยืนอยู่ชั่วฟ้าดินสลาย, ชั่วนิรันดร.
รักษายี่ห้อ
หมายถึง(ปาก) ก. ระวังไม่ให้เสียชื่อเสียง.
ภาคียะ
หมายถึงว. ควรแบ่งเป็นส่วน, เป็นส่วน.
คุมเชิง
หมายถึงก. คอยระวังท่วงทีของอีกฝ่ายหนึ่ง.
รู้หาญรู้ขลาด
หมายถึง(สำ) ก. กล้าในที่ควรกล้า กลัวในที่ควรกลัว.
กาลเทศะ
หมายถึง[กาละ-] น. เวลาและสถานที่; ความควรไม่ควร. (ส.).
เผลอสติ
หมายถึง[-สะติ] ก. หลงลืมสติไปชั่วขณะ, ขาดสติไปชั่วขณะ.