ผลการค้นหา

ภิสะ

หมายถึงน. เหง้า, เหง้าบัว. (ป.; ส. พิส).

วาริช,วารีช

หมายถึงน. เกิดแต่นํ้า คือ บัว ปลา. (ป., ส.).

สาโรช

หมายถึง[-โรด] น. บัว. (ป., ส. สโรช).

ดีบัว

หมายถึงน. ต้นอ่อนซึ่งอยู่ในเม็ดบัว มีรสขม.

เก็บดอกไม้ร่วมต้น

หมายถึง(สำ) ก. เคยทำบุญกุศลร่วมกันมาแต่ชาติก่อน จึงมาอยู่ร่วมกันในชาตินี้, เด็ดดอกไม้ร่วมต้น ก็ว่า.

สัตตบุษย์

หมายถึง[สัดตะบุด] น. (๑) ชื่อบัวหลวงพันธุ์หนึ่ง. (ดู บัว). (๒) เทียนสัตตบุษย์. (ดู เทียนสัตตบุษย์).

ยอง

หมายถึงน. เส้น, ใย, มักใช้เข้าคู่กับคำ ใย เป็น ยองใย. ว. สุกใส, ยะยอง หรือ ยรรยอง ก็ใช้ แต่มักแปลว่า สุกใส.

กมุท

หมายถึง[กะมุด] (แบบ) น. บัว เช่น ส่งดวงกมุทให้กัณหา. (ม. คำหลวง มัทรี). (ป., ส. กุมุท ว่า บัวสายดอกขาว).

อุบล

หมายถึง[-บน] น. บัวสาย. (ป. อุปฺปล; ส. อุตฺปล).

โกกนุท

หมายถึง[โกกะนุด] น. บัวแดง. (ป., ส. โกกนท).

ใยฟ้า

หมายถึงน. สิ่งที่เป็นเส้นละเอียดอ่อนอย่างใยแมงมุมที่ลอยอยู่ในอากาศ.

ชาตบุษย์

หมายถึง[ชาดตะบุด] น. ชื่อบัวชนิดหนึ่ง.