ผลการค้นหา

เธียร

หมายถึงน. นักปราชญ์. ว. ฉลาด, มั่นคง. (ป. ธีร).

จันทน์

หมายถึงน. ชื่อพรรณไม้บางชนิดที่มีเนื้อไม้ ดอก หรือผลหอม ใช้ทำยาและปรุงเครื่องหอม. (ป., ส.).

มุนิ,มุนี

หมายถึงน. นักปราชญ์, ฤษี, พระสงฆ์. (ป., ส.).

เวที

หมายถึงน. ผู้รู้, นักปราชญ์. (ป.; ส. เวทินฺ).

กระเทียมหอม

หมายถึงน. ต้นหอม เช่น กระเทียมหอมรำแย้ ก็มี. (ม. คำหลวง มหาพน).

เชียง

หมายถึงน. เรียกเครื่องหอมชนิดหนึ่งว่า ชะมดเชียง. (ดู ชะมดเชียง).

ส่งกลิ่น

หมายถึงก. กระจายออกไปจนได้กลิ่น เช่น อาหารส่งกลิ่นหอมน่ากิน.

ลูกผักชี

หมายถึงน. ชื่อเรียกผลของผักชี กลิ่นหอม ใช้เป็นเครื่องเทศ.

เมื่อพีเนื้อหอม เมื่อผอมเนื้อเหม็น

หมายถึง(สำ) น. เวลารวยคนมาห้อมล้อม ประจบประแจง เวลาจนคนพากันหน่ายหนี.

ชะลูด

หมายถึงน. ชื่อไม้เถาชนิด Alyxia reinwardtii Blume ในวงศ์ Apocynaceae เปลือกหอม ใช้ทำยาและปรุงเครื่องหอม.

เสารภย์

หมายถึง[-รบ] น. กลิ่นหอม. (ส. เสารภฺย; ป. สุรภี).

กำยาน

หมายถึงน. วัตถุหอมชนิดหนึ่ง เกิดจากยางใสกลิ่นหอมที่ออกจากเปลือกของต้นกำยานบางชนิด เกิดขึ้นได้เนื่องจากเปลือกถูกกรีดหรือมีราลง ก็จะขับยางใสกลิ่นหอมออกมา เมื่อแห้งจะแข็งติดอยู่กับลำต้น แกะออกมาได้.