ตัวกรองผลการค้นหา
อันต,อันต-,อันต-,อันตะ
หมายถึง[อันตะ-] น. ลำไส้ใหญ่, ราชาศัพท์ว่า พระอันตะ. (ป.; ส. อนฺตฺร).
อุตราวรรต
หมายถึง[อุดตะรา-] น. การเวียนซ้าย. ว. เวียนไปทางซ้าย คือเวียนเลี้ยวทางซ้ายอย่างทวนเข็มนาฬิกา, อุตราวัฏ ก็ว่า, ตรงข้ามกับ ทักษิณาวรรต หรือ ทักขิณาวัฏ. (ส. อุตฺตราวรฺต; ป. อุตฺตราวฏฺฏ).
ตลุก
หมายถึง[ตะหฺลุก] (ถิ่น) น. ปลักควาย, แอ่งน้ำตามลำห้วยที่ขาดเป็นช่วง ๆ ในหน้าแล้ง. (ข. ถฺลุก).
อุษณกาล
หมายถึงน. ฤดูร้อน.
คิมหันต์
ลัยคต
หมายถึง[ไลยะคด] ว. ถึงความแตกดับ, อันตรธานไป. (ส. ลยคต).
พลาย
หมายถึง[พฺลาย] ว. เรียกช้างตัวผู้ว่า ช้างพลาย. (ต.).
กล้านักมักบิ่น
หมายถึง(สำ) ว. กล้าเกินไปมักจะเป็นอันตราย.
ฤตุ
หมายถึง[รึ-] น. ฤดู.
สิตะ
หมายถึงว. ยิ้ม, ยิ้มแย้ม. (ป.; ส. สฺมิต).
ทนต,ทนต-,ทนต์
หมายถึง[ทนตะ-, ทน] (แบบ) น. ฟัน, งาช้าง. (ป., ส. ทนฺต).
อรหันต,อรหันต-,อรหันต์
หมายถึง[อะระหันตะ-, ออระหันตะ-, อะระหัน, ออระหัน] น. ชื่อพระอริยบุคคลชั้นสูงสุดใน ๔ ชั้น คือ พระโสดาบัน พระสกทาคามี พระอนาคามี และพระอรหันต์ เรียกว่า พระอรหันต์. (ศัพท์นี้ใช้ อรหา หรือ อรหัง ก็มี แต่ถ้าใช้เป็นคำวิเศษณ์หรืออยู่หน้าสมาสต้องใช้ อรหันต). (ป.; ส. อรฺหนฺต).