ผลการค้นหา

ขัดเคือง

หมายถึงก. โกรธเพราะถูกขัดใจเป็นต้น.

โกรธา

หมายถึง[โกฺร-] (กลอน) ก. โกรธ.

ขัดแค้น

หมายถึงก. โกรธเจ็บใจอยู่ไม่หาย.

คืนดี

หมายถึงก. โกรธกันแล้วกลับดีกัน.

เหยา

หมายถึง[เหฺยา] ก. ยั่วให้โกรธ.

เข่นฆ่า

หมายถึงก. ฆ่าด้วยความโกรธแค้น.

ศัสตร,ศัสตร-

หมายถึง[สัดตฺระ-] น. ศัสตรา, ของมีคมเป็นเครื่องฟันแทง. (ส.).

ถนิม

หมายถึง[ถะหฺนิม] น. เครื่องประดับ เช่น ถนิมพิมพาภรณ์, ในโลกนี้ถนิมเจ้า เอกแท้นางเดียว. (นิทราชาคริต), ธารถนิมทองถ่องเถือก. (ม. คำหลวง ทานกัณฑ์), ใช้ว่า สนิม ก็มี เช่น สร้อยสนิมพิมพาภรณ์.

โลกสถิติ

หมายถึง[โลกะ-] น. ความเป็นอยู่ของโลก. (ส.).

ป่อง,ป่อง,ป่อง ๆ

หมายถึงว. อาการของคนโกรธแกมงอน ในคำว่า โกรธป่อง ๆ.

โลกธาดา

หมายถึง[โลกกะ-] น. พระผู้สร้างโลก. (ส. โลกธาตฺฤ).

โลเกศ

หมายถึงน. ผู้เป็นใหญ่ในโลก, จอมโลก. (ส.; ป. โลเกส).