ตัวกรองผลการค้นหา
บาย
หมายถึงน. ข้าว. (ข.).
พ่อเมือง
หมายถึงน. ผู้ที่ชาวเมืองยกขึ้นเป็นเจ้าเมือง.
ข้าวขวัญ
หมายถึงน. ข้าวบายศรี.
นั่งเมือง
หมายถึงก. ครองเมือง.
คัพภสาลี
หมายถึง[คับพะ-] น. ข้าวที่กำลังท้องยังไม่แตกเป็นรวง (มักเอามาคั้นเป็นข้าวยาคู). (สิบสองเดือน).
หัวเมือง
หมายถึงน. เมืองอื่นนอกจากเมืองหลวง; (ปาก) ต่างจังหวัด; (โบ) เมืองใหญ่ที่มีเมืองน้อยมาขึ้น.
กินเมือง
หมายถึงก. ครอบครองเมือง.
ขังขอก
หมายถึงน. ชาวเมือง.
กินน้ำตาต่างข้าว
หมายถึง(สำ) ก. ร้องไห้เศร้าโศกจนไม่เป็นอันกิน.
ข้าวแดงแกงร้อน
หมายถึง(สำ) น. บุญคุณ.
ธานิน
หมายถึง(กลอน) น. เมือง.
เมืองหลวง
หมายถึงน. เมืองเป็นที่ตั้งรัฐบาล.