ตัวกรองผลการค้นหา
กระเซ้า
หมายถึงก. พูดรบเร้า, พูดเย้าแหย่.
เลี่ยมพระ
หมายถึงก. ใช้โลหะหุ้มพระเครื่องเพื่อกันไม่ให้แตกหรือชำรุด.
พ่อลิ้นทอง
หมายถึง(ปาก) น. คนที่พูดดี พูดเก่ง หรือพูดคล่องน่าฟัง.
คริสตกาล
หมายถึงน. สมัยเมื่อพระเยซูยังมีพระชนม์อยู่.
เสียคำพูด
หมายถึงก. ไม่ทำตามที่พูดไว้, ไม่รักษาคำพูด.
พรางพรอก
หมายถึง[-พฺรอก] ก. พูดลวง, แสร้งพูด.
พูดจริงทำจริง
หมายถึงก. ทำได้อย่างที่พูดไว้, รักษาคำพูด.
ต่อความยาวสาวความยืด
หมายถึงก. พูดกันไปพูดกันมาให้มากเรื่องเกินสมควร.
โว้เว้
หมายถึงก. พูดเสียงเอ็ดอึง, พูดหาเรื่อง, พูดเหลวไหล; ทำเหลวไหล.
สูรยคราส,สุริยคราส
หมายถึงน. “การกลืนดวงอาทิตย์” ตามความเข้าใจของคนโบราณที่เชื่อว่าพระราหูอมดวงอาทิตย์, สุริยุปราคา ก็เรียก.
พานพระขันหมาก,พระขันหมาก
หมายถึง(โบ; ราชา) น. พานมีรูปทรงคล้ายพานแว่นฟ้า ทำด้วยทองคำ จำหลักลวดลายลงยาสี เป็นเครื่องราชูปโภค ใช้เฉพาะพระเจ้าแผ่นดิน ในพานประกอบด้วย ตลับพู่ใส่ขี้ผึ้ง ๑ มังสี ๒ สำหรับใส่หมากเจียน ๑ หมากทั้งลูก ๑ ซองพลู ๒ สำหรับใส่พลูจีบ ๑ พลูทั้งใบ ๑ ตลับใส่กระวาน ๑ ตลับใส่ยาฝอย ๑ และพระแสงกรรบิด ๑, พานพระศรี ก็ว่า.
วทะ
หมายถึง[วะ-] น. คำพูด. ก. พูด, กล่าว. (ป.).