ผลการค้นหา

กินลมกินแล้ง

หมายถึง(สำ) ก. ไม่ได้ประโยชน์อะไรเลย.

กินบ้านกินเมือง

หมายถึงก. ตื่นสายมาก ในความว่า นอนกินบ้านกินเมือง; (ปาก) ฉ้อราษฎร์บังหลวง.

ขี้ไม่ให้หมากิน

หมายถึง(สำ) ก. ขี้เหนียว, ตระหนี่เหนียวแน่น.

สาวไส้ให้กากิน

หมายถึง(สำ) ก. นำความลับของฝ่ายตนไปเปิดเผยให้คนอื่นรู้เป็นการประจานตนหรือพรรคพวกของตน.

กินบ้านผ่านเมือง

หมายถึง(โบ) ก. ครองเมือง.

ตะบันน้ำกิน

หมายถึง(สำ) ว. แก่มากจนเคี้ยวของกินไม่ไหว.

กินน้ำไม่เผื่อแล้ง

หมายถึง(สำ) ก. มีอะไรใช้หมดทันทีไม่คิดถึงวันข้างหน้า.

กินอยู่กับปาก อยากอยู่กับท้อง

หมายถึง(สำ) ก. รู้ดีอยู่แล้วแสร้งทำเป็นไม่รู้.

โภชน,โภชน-,โภชนะ

หมายถึง[โพชะนะ-, โพดชะนะ] น. อาหาร; การกิน, การกินข้าว. (ป., ส.).

มูมมาม

หมายถึงว. อาการที่กินอาหารอย่างตะกรุมตะกราม, อาการที่กินอาหารอย่างเปื้อนเปรอะเลอะเทอะไม่เรียบร้อย, เช่น กินมูมมาม.

ล้างปาก

หมายถึงก. เรียกการกินของหวานเล็ก ๆ น้อย ๆ ภายหลังกินอาหารคาวว่า กินล้างปาก.

ข้าวก้นบาตร

หมายถึง(สำ) น. อาหารเหลือจากพระฉันแล้วที่ศิษย์วัดได้อาศัยกิน.