ตัวกรองผลการค้นหา
ไตปลา
หมายถึงน. คำเรียกรวมของอวัยวะในช่องท้องของปลาบางชนิดเช่นปลาทูที่ควักออกมา รวมทั้งส่วนของเหงือกปลาด้วย แล้วนำไปหมักเกลือ ใช้ประกอบอาหารบางชนิดเช่นแกง เรียกว่า แกงไตปลา; ไตของปลา ซึ่งเป็นอวัยวะติดกับช่องท้องด้านบนติดกระดูกสันหลังของปลา.
ลูกป่า
หมายถึงน. ต้นไม้หรือสัตว์ที่เป็นพันธุ์เดิมตามธรรมชาติ, มักใช้เรียกปลากัดหรือปลาเข็ม.
ท้องขึ้น
หมายถึงว. อาการที่ท้องอืดเพราะลมในกระเพาะอาหารเฟ้อขึ้น; เรียกปลาจวนจะเน่าว่า ปลาท้องขึ้น.
ทุ่นเบ็ด
หมายถึงน. ทุ่นสำหรับผูกสายเบ็ดตกปลา เพื่อเป็นสัญญาณให้รู้ว่าปลากินเบ็ด.
นีรจร
หมายถึงน. ปลาหรือสัตว์นํ้าอื่น ๆ. (ส.).
วัลก์
หมายถึง(แบบ) น. เปลือกไม้; เกล็ดปลา. (ส.).
เดาสุ่ม
หมายถึงก. เดาโดยนึกเอาเองอย่างสุ่มปลา.
วางไข่
หมายถึงก. ออกไข่ (ใช้แก่เต่าและปลา).
แป้งแช่
หมายถึง(ถิ่น) น. ปลาทุงงะ. (ดู ทุงงะ).
แม่กระแชง
หมายถึงน. ปลาสลิดแห้งชนิดใหญ่.
ชุมพร
หมายถึงน. ชื่อปลาเนื้ออ่อน. (เลือนมาจาก สลุมพร).
อุย
หมายถึงน. ปลาดุกอุย. (ดู ดุก).