ตัวกรองผลการค้นหา
ขี้ไม่ให้หมากิน
หมายถึง(สำ) ก. ขี้เหนียว, ตระหนี่เหนียวแน่น.
สาวไส้ให้กากิน
หมายถึง(สำ) ก. นำความลับของฝ่ายตนไปเปิดเผยให้คนอื่นรู้เป็นการประจานตนหรือพรรคพวกของตน.
กินบ้านผ่านเมือง
หมายถึง(โบ) ก. ครองเมือง.
ตะบันน้ำกิน
หมายถึง(สำ) ว. แก่มากจนเคี้ยวของกินไม่ไหว.
หมาก
หมายถึงน. ชื่อเรียกปาล์มหลายชนิดหลายสกุลในวงศ์ Palmae โดยเฉพาะชนิด Areca catechu L. ผลมีรสฝาด ใช้เคี้ยวกินกับปูน พลู ซึ่งรวมเรียกว่า กินหมาก และใช้ฟอกหนัง, ผลที่ยังไม่แก่เรียก หมากดิบ, ผลที่แก่จัดเรียก หมากสง, เนื้อหมากที่ฝานบาง ๆ ตากแห้ง ลักษณะคล้ายอีแปะ เรียก หมากอีแปะ, ผลแก่จัดที่เก็บไว้ทั้งเปลือกเพื่อไว้กินนาน ๆ เรียก หมากยับ.
กินอยู่กับปาก อยากอยู่กับท้อง
หมายถึง(สำ) ก. รู้ดีอยู่แล้วแสร้งทำเป็นไม่รู้.
มูมมาม
หมายถึงว. อาการที่กินอาหารอย่างตะกรุมตะกราม, อาการที่กินอาหารอย่างเปื้อนเปรอะเลอะเทอะไม่เรียบร้อย, เช่น กินมูมมาม.
ล้นกระเพาะ
หมายถึงว. ลักษณะที่กินมากจนแน่น เช่น กินจนล้นกระเพาะ.
บแรงภักษ์
หมายถึง(โบ) ก. กินไม่ไหว.
กินช้อน
หมายถึงก. กินอาหารด้วยช้อน.
กินตะเกียบ
หมายถึงก. กินอาหารด้วยตะเกียบ.
ดื่ม
หมายถึงก. กินของเหลวเช่นนํ้า.