ผลการค้นหา

จำพวก

หมายถึงน. พวก, ประเภท, ชนิด, หมู่, เหล่า.

ฝ

หมายถึงพยัญชนะตัวที่ ๒๙ นับเป็นพวกอักษรสูง.

กระจัดกระจาย

หมายถึงว. เรี่ยรายไป, แตกฉานซ่านเซ็นไป, ไม่รวมอยู่ในพวกเดียวกัน. (แผลงมาจาก ขจัดขจาย).

ฉ

หมายถึงพยัญชนะตัวที่ ๙ นับเป็นพวกอักษรสูง.

ทก

หมายถึง(โบ) ว. ทุก เช่น ทกพวก ทกพาย.

ทชี

หมายถึง[ทะชี] น. นักบวช. (กร่อนมาจาก ท่านชี).

กตเวทิตา

หมายถึง[กะตะ-] น. ความเป็นผู้ประกาศคุณท่าน, ความเป็นผู้สนองคุณท่าน, เป็นคำคู่กันกับ กตัญญุตา. (ป.).

ตีเสมอ

หมายถึงก. ยกตนขึ้นเทียมท่าน โดยไม่รู้จักที่ตํ่าที่สูง.

กตัญญู

หมายถึง[กะตัน-] น. (ผู้) รู้อุปการะที่ท่านทำให้, (ผู้) รู้คุณท่าน, เป็นคำคู่กันกับ กตเวที. [ป. กต ว่า (อุปการคุณ) ที่ท่านทำแล้ว + ญู ว่า ผู้รู้].

ก้อ

หมายถึงน. ชนชาวเขาพวกหนึ่ง ในตระกูลทิเบต-พม่า มีอยู่ทางแถบเหนือของไทย คล้ายพวกมูเซอ, อีก้อ ก็เรียก.

หุ้ยหุย

หมายถึงน. พวกจีนฮ่อที่นับถือศาสนาอิสลาม.

โขยง

หมายถึง[ขะโหฺยง] น. พวก, หมู่, ฝูง. ว. หมดด้วยกัน.