ผลการค้นหา

เพ็ญ

หมายถึงว. เต็ม. (ข. เพ).

ประ

หมายถึง[ปฺระ] ดู กระ ๓.

เดก

หมายถึงว. กระเดก, โยก, โคลง.

เดือก

หมายถึงก. กระเดือก, ดิ้นกระเสือก.

ประ

หมายถึง[ปฺระ] (ถิ่น-ปักษ์ใต้, มลายู) น. ลูกกระ. (ดู กระ ๒).

กระแนะกระแหน

หมายถึง[-แหฺน] ก. พูดกระทบหรือพูดเป็นเชิงเสียดสี, กระแหนะกระแหน ก็ว่า.

กระแด่ว ๆ

หมายถึงว. อาการที่ดิ้นอยู่กับที่ ในคำว่า ดิ้นกระแด่ว ๆ, แด่ว ๆ ก็ว่า.

ชี้ตาไม่กระพริบ

หมายถึง(สำ) ก. ดื้อมาก, สู้สายตาไม่ยอมแพ้, เช่น เหม่! ออนี่หนักหนา ชี้ตาไม่กระพริบเลย ว่าแล้วซิยังเฉยดื้อถือบุญ. (ม. ร่ายยาว กุมาร).

กระจองงอง,กระจองงอง ๆ

หมายถึงว. เสียงร้องเช่นนั้นพร้อมตีฆ้องป่าวประกาศว่า กระจองงอง ๆ เจ้าข้าเอ๊ย.

เภสัช,เภสัช-

หมายถึง[เพสัด, เพสัดชะ-] น. ยาแก้โรค. (ป. เภสชฺช; ส. ไภษชฺย).

สรเพชญ

หมายถึง[สฺระเพด] น. สรรเพชญ. (ส. สรฺวชฺ).

เภทภัย

หมายถึง[เพดไพ] น. ภัยต่าง ๆ.