ผลการค้นหา

ยุแหย่

หมายถึงก. ยุให้เขาแตกกัน เช่น ยุแหย่ให้เขาแตกสามัคคี.

หายวับไปกับตา

หมายถึง(สำ) ก. หายไปอย่างฉับไวต่อหน้าต่อตา.

หายน,หายนะ

หมายถึง[หายะนะ] น. ปี. (ป., ส.).

ของหายตะพายบาป

หมายถึง(สำ) น. ของหายหรือเข้าใจว่าหายแล้วเที่ยวโทษผู้อื่น.

บิ

หมายถึงก. ทำให้แตกออกหรือหลุดออกเป็นชิ้น ๆ ด้วยนิ้ว เช่น บิขนมปัง, แตกออกหรือหลุดออกด้วยอาการคล้ายคลึงเช่นนั้น.

แปลก,แปลก ๆ

หมายถึง[แปฺลก] ว. แตกต่างไปจากที่เคยคิด เคยรู้ เคยเห็น เป็นต้น เช่น แปลกตา แปลกใจ; ต่าง, เพี้ยนไป, ผิดปรกติ เช่น เป็นคนแปลก.

หายเข้ากลีบเมฆ

หมายถึง(สำ) ก. หายลับไปไม่ได้พบอีก เช่น ตั้งแต่เขายืมเงินไปแล้วก็หายเข้ากลีบเมฆไปเลย.

พกพ่าย

หมายถึงว. แตก ทำลาย.

ขัดแค้น

หมายถึงก. โกรธเจ็บใจอยู่ไม่หาย.

ตื่นตาย

หมายถึงก. หายกลัว, หายตกใจ, เช่น ก็ตื่นตายยินดีเป็นพ้นนัก. (อิเหนา).

เหือดหาย

หมายถึงก. แห้งหายไป, หมดไป.

รหิต

หมายถึงก. ปราศจาก, หายไป. (ป.).