ตัวกรองผลการค้นหา
หางกะลวย
หมายถึงน. ขนหางไก่ตัวผู้ที่ยื่นยาวกว่าเพื่อน.
กอบโกย
หมายถึงก. ขนเอาไปเป็นจำนวนมาก, รวบเอาไปเป็นจำนวนมาก.
วาลธิ
หมายถึง[วาละ-] น. หาง, ขนหาง. (ป.).
แฟง
หมายถึงน. ชื่อฟักพันธุ์หนึ่ง ผลเล็ก ผิวบางมีขน.
สลาบ
หมายถึง[สะหฺลาบ] น. ปีกของนก; ขน. (ข.).
ขนพองสยองเกล้า
หมายถึงน. ขนและผมตั้งชันขึ้นเพราะรู้สึกสยดสยองมากเป็นต้น.
ผุดลุกผุดนั่ง
หมายถึงก. เดี๋ยวลุกเดี๋ยวนั่ง, มีอาการลุกลนนั่งนิ่งไม่ได้นาน.
สะบัดลุกสะบัดนั่ง
หมายถึงก. ผุดลุกผุดนั่ง, มีอาการคล้ายกระวนกระวายใจเพราะเดี๋ยวลุกเดี๋ยวนั่ง.
กิ๋ว
หมายถึง(ถิ่น-พายัพ) น. ขนที่ขึ้นบนไฝดำ, ขนเพชร.
โรมัญจะ
หมายถึงว. ขนลุก, ขนชัน. (ป.; ส. โรมาญฺจ).
ขนพอง
หมายถึงน. ขนตั้งชันฟูขึ้น เกิดจากความตกใจหรือความกลัวเป็นต้น.
ขนลุก
หมายถึงน. ขนตั้งชันขึ้นเพราะอากาศเย็นเยือก ความตกใจ หรือความเสียวซ่าน เป็นต้น.