ค้นเจอ 143 รายการ

หมาขี้ไม่มีใครยกหาง

หมายถึง(สำ) น. คนที่ชอบยกตัวเอง, คนโอ้อวด.

เลี้ยงช้างกินขี้ช้าง

หมายถึง(สำ) ก. หาผลประโยชน์โดยมิชอบจากงานที่ทำ.

โกโรโกโรก

หมายถึง(ปาก) ว. แบบบาง, ไม่มั่นคง; ผอมแห้ง, ขี้โรค.

ปลดทุกข์

หมายถึงก. ทำให้หมดทุกข์; (ปาก) เยี่ยว, ขี้.

โคมัย

หมายถึงน. ขี้วัว. (ป., ส. โค + มย).

ดื้อรั้น

หมายถึงว. ดื้อดันทุรัง.

ขี้เทา

หมายถึงน. ขี้ที่ค้างอยู่ในลำไส้เด็กที่คลอดใหม่.

คร้าน

หมายถึง[คฺร้าน] ว. มีความรู้สึกไม่อยากจะทำหรือคิดหรือไม่อยากแสดงอาการใด ๆ, ตามปรกติเมื่อใช้พูดมักมีคำ ขี้ ประกอบหน้า เช่น ขี้คร้าน และมักใช้เข้าคู่กับคำ เกียจ เป็น เกียจคร้าน ขี้เกียจขี้คร้าน หมายความว่า ไม่อยากทำงาน.

เหลือทน

หมายถึงว. สุดที่จะทนได้, ยิ่งนัก, เช่น ขี้เกียจเหลือทน ร้ายเหลือทน.

ภีรุกชาติ

หมายถึง[พีรุกะชาด] ว. ขี้ขลาด. (ป.).

เหลือขอ

หมายถึงว. ดื้อมาก, เอาไว้ไม่อยู่.

กรีษ

หมายถึง[กะหฺรีด] (แบบ) น. คูถ, อุจจาระ, ขี้. (ส.; ป. กรีส).

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ