ตัวกรองผลการค้นหา
ขัดเคือง
หมายถึงก. โกรธเพราะถูกขัดใจเป็นต้น.
โกรธา
หมายถึง[โกฺร-] (กลอน) ก. โกรธ.
ขัดแค้น
หมายถึงก. โกรธเจ็บใจอยู่ไม่หาย.
คืนดี
หมายถึงก. โกรธกันแล้วกลับดีกัน.
เหยา
หมายถึง[เหฺยา] ก. ยั่วให้โกรธ.
เข่นฆ่า
หมายถึงก. ฆ่าด้วยความโกรธแค้น.
ศัสตร,ศัสตร-
หมายถึง[สัดตฺระ-] น. ศัสตรา, ของมีคมเป็นเครื่องฟันแทง. (ส.).
ถนิม
หมายถึง[ถะหฺนิม] น. เครื่องประดับ เช่น ถนิมพิมพาภรณ์, ในโลกนี้ถนิมเจ้า เอกแท้นางเดียว. (นิทราชาคริต), ธารถนิมทองถ่องเถือก. (ม. คำหลวง ทานกัณฑ์), ใช้ว่า สนิม ก็มี เช่น สร้อยสนิมพิมพาภรณ์.
โลกสถิติ
หมายถึง[โลกะ-] น. ความเป็นอยู่ของโลก. (ส.).
ป่อง,ป่อง,ป่อง ๆ
หมายถึงว. อาการของคนโกรธแกมงอน ในคำว่า โกรธป่อง ๆ.
โลกธาดา
หมายถึง[โลกกะ-] น. พระผู้สร้างโลก. (ส. โลกธาตฺฤ).
โลเกศ
หมายถึงน. ผู้เป็นใหญ่ในโลก, จอมโลก. (ส.; ป. โลเกส).