ตัวกรองผลการค้นหา
เธียร
หมายถึงน. นักปราชญ์. ว. ฉลาด, มั่นคง. (ป. ธีร).
มุนิ,มุนี
หมายถึงน. นักปราชญ์, ฤษี, พระสงฆ์. (ป., ส.).
เวที
หมายถึงน. ผู้รู้, นักปราชญ์. (ป.; ส. เวทินฺ).
สนิม
หมายถึง[สะหฺนิม] น. ถนิม, เครื่องประดับ ในคำว่า สนิมพิมพาภรณ์. (ข. ธฺนิม).
พาหุรัด
หมายถึงน. เครื่องประดับชนิดหนึ่ง สวมรัดต้นแขน, ทองต้นแขน ก็เรียก.
มกรกุณฑล
หมายถึง[มะกอระ-] น. เครื่องประดับหูมีรูปคล้ายมังกร.
คชาภรณ์
หมายถึงน. เครื่องประดับช้าง. (ป. คช + อาภรณ).
กะรุงกะรัง
หมายถึงว. อาการที่ห้อยหรือแขวนเครื่องประดับเป็นต้น จนดูรุงรัง.
ภูษณ,ภูษณ-
หมายถึง[พูสะนะ-] น. เครื่องประดับ. (ส.; ป. ภูสน).
มุนินทร์
หมายถึงน. จอมนักปราชญ์, พระพุทธเจ้า. (ส. มุนินฺทฺร; ป. มุนินฺท).
วิญญู
หมายถึงน. ผู้รู้แจ้ง, นักปราชญ์. (ป.; ส. วิชฺ).
วัตถาภรณ์,วัตถาลังการ
หมายถึงน. เครื่องประดับคือผ้า. (ป. วตฺถ + อาภรณ, วตฺถ + อลงฺการ).