ผลการค้นหา

ตะเพิด

หมายถึงก. ตวาดให้หนีไป, ร้องให้ตกใจหนีไป, ไล่ส่งไป, โบราณเขียนเป็น กระเพลิด ก็มี.

ระเสิดระสัง

หมายถึงว. ซัดเซไป, โซเซไป, หนีซุกซ่อนไป.

ปลาต

หมายถึง[ปะลาด] ก. หนีไป. (ป.).

ขอไปที

หมายถึงว. พอให้พ้น ๆ ไป, พอเอาตัวรอด, เช่น ทำอย่างขอไปที.

คุ้ม

หมายถึงก. กัน, ป้องกัน, เช่น คุ้มฝน; พอ, สม, พอสมควรกัน, เช่น คุ้มค่า คุ้มเหนื่อย; พอเท่ากัน เช่น คุ้มทุน. ว. มากพอสมควรกัน เช่น กินเสียคุ้ม.

เบี่ยงบ่าย

หมายถึงก. เลี่ยงพอให้พ้นไป, บ่ายเบี่ยง ก็ว่า.

โลภ

หมายถึงน. ความอยากได้ไม่รู้จักพอ. (ป., ส.).

เผื่อขาดเผื่อเหลือ,เผื่อเหลือเผื่อขาด

หมายถึงว. ที่เตรียมไว้เผื่อขาดหรือไม่พอ.

พึงตา

หมายถึงว. พอตา, เหมาะตา.

หัวซุกหัวซุน

หมายถึงว. อาการที่หลบหนีอย่างรีบร้อนโดยไม่หยุดยั้ง เช่น ผู้ร้ายหนีตำรวจหัวซุกหัวซุน.

ขิงก็รา ข่าก็แรง

หมายถึง(สำ) ต่างก็จัดจ้านพอ ๆ กัน, ต่างก็มีอารมณ์ร้อนพอ ๆ กัน, ต่างไม่ยอมลดละกัน.

หนำ

หมายถึงว. มากพอกับความต้องการ เช่น อิ่มหนำสำราญ.