ผลการค้นหา

ไข่ตุ๋น

หมายถึงน. ไข่ที่ตีไข่แดงกับไข่ขาวให้เข้ากันแล้วนึ่ง.

ไข่ขวัญ

หมายถึงน. ไข่ปอกที่เสียบไม้ปักไว้บนยอดบายศรี, ไข่ข้าว ก็เรียก. (ดู ขวัญ); ไข่งูที่อยู่บนยอดกลางกองไข่, ไข่ลูกยอด ก็เรียก.

ตานี

หมายถึงน. ชื่อนํ้ามันชนิดหนึ่งข้น ๆ ใช้ใส่ผม, โดยปริยายเรียกสิ่งที่มีลักษณะคล้ายคลึงเช่นนั้นว่า มีลักษณะเป็นนํ้ามันตานี เช่นนํ้าตาลเยิ้มในขนมอาลัว หรือไข่ที่ต้มเป็นยางมะตูม.

เตาไฟ

หมายถึงน. ที่สำหรับก่อไฟหุงต้มอาหาร.

เตาแก๊ส

หมายถึงน. เตาหุงต้มที่ใช้แก๊สเป็นเชื้อเพลิง.

ตายโคม

หมายถึงน. เรียกไข่ที่ตัวตายในระหว่างฟักว่า ไข่ตายโคม.

ไข่ขาว

หมายถึงน. ส่วนของไข่สัตว์ เช่น ไข่ของนก ไข่ของสัตว์เลื้อยคลาน มีสีขาวใสอยู่รอบ ๆ ไข่แดง เป็นสารโปรตีนทำหน้าที่ป้องกันส่วนที่เป็นเซลล์ของไข่ เวลาเซลล์ของไข่แบ่งตัวเจริญเป็นตัวอ่อน ไข่ขาวจะเป็นอาหารของตัวอ่อนด้วย; (เคมี) กลุ่มของโปรตีน ซึ่งมีนํ้าหนักโมเลกุลประมาณ ๖๕,๐๐๐ ถึง ๗๐,๐๐๐.

ไข่ดาว

หมายถึงน. ไข่ทอดทั้งลูกโดยไม่ต้องตีไข่แดงกับไข่ขาวให้เข้ากัน.

ไข่สำเภา

หมายถึงน. ไข่แช่นํ้าด่าง, สามัญเรียกว่า ไข่เยี่ยวม้า.

อัณฑโกส

หมายถึงน. เปลือกไข่. (ป.; ส. อณฺฑโกศ).

กะต๊าก

หมายถึงว. เสียงไก่ตัวเมียร้องเมื่อตกใจหรือออกไข่.

เนื้อเปื่อย

หมายถึงน. เนื้อวัวที่ต้มจนเปื่อยใช้ประกอบอาหาร.