ผลการค้นหา

สัญฌา

หมายถึงน. เวลาเย็น. (ป.; ส. สนฺธฺยา).

เย็นชืด

หมายถึงว. เย็นอย่างสิ่งไม่มีชีวิต เช่น เขานอนตายตัวเย็นชืด, เย็นจนหมดรสชาติ เช่น แกงเย็นชืด.

เฉียบ

หมายถึงว. ยิ่งนัก, จัด, เช่น เย็นเฉียบ คมเฉียบ.

กินเพรา

หมายถึง[-เพฺรา] น. กินอาหารมื้อเย็น.

บัดแมล่ง

หมายถึง[-มะแล่ง] น. เวลาบ่ายเย็น.

สายัณห์,สายาห์

หมายถึงน. เวลาเย็น. (ป. สายณฺห; ส. สายาหฺน).

รุมไข้

หมายถึงก. เอายาให้คนไข้กินเพื่อไม่ให้ตัวร้อนจัดหรือเย็นจัด.

เย็นเยียบ

หมายถึงว. อาการที่รู้สึกเย็นจับขั้วหัวใจเพราะหวาดกลัวเป็นต้น เช่น เข้าไปในป่าช้ากลางคืนรู้สึกเย็นเยียบ, เยียบเย็น ก็ว่า.

ทำวัตรค่ำ

หมายถึงก. ไหว้พระสวดมนต์ในตอนเย็นหรือคํ่า.

ชำงาย

หมายถึงก. ฉงน, สนเท่ห์, แคลงใจ, เช่น และเย็นตระชักสิชำงาย. (สมุทรโฆษ).

ไข้หัวลม

หมายถึงน. ไข้ที่มักเกิดเพราะถูกอากาศเย็นต้นฤดูหนาว.

บาดคอ

หมายถึงก. รู้สึกคล้ายระคายคอเนื่องจากกินของที่มีรสหวานจัดเย็นจัดเป็นต้น.