ค้นเจอ 407 รายการ

อุปพันธ์

หมายถึง[อุปะ-, อุบปะ-] น. การติดต่อ, การร่วม; เยื่อใย, เครื่องผูกพัน. (ป., ส.).

เจียร

หมายถึง[เจียน] ก. จร, ไป, จากไป, เช่น วันเจียรสุดาพินท์ พักเตรศ. (ทวาทศมาส).

ฐาปน,ฐาปน-,ฐาปนา

หมายถึง[ถาปะนะ-, ถาปะนา] น. การก่อสร้าง, การแต่งตั้ง, การซ่อมแซม, การตั้งขึ้น. (ป. ปน).

นฤปนีติ

หมายถึง[-ปะนีติ] น. พระราโชบาย. (ส.).

ปริเวณ

หมายถึง[ปะริ-] น. บริเวณ. (ป.).

ปริพันธ์

หมายถึง[ปะริ-] ก. บริพันธ์. (ป.).

ปลาต

หมายถึง[ปะลาด] ก. หนีไป. (ป.).

อุปริม,อุปริม-

หมายถึง[อุปะริมะ-, อุบปะริมะ-] ว. อยู่สูงสุด, เบื้องบนที่สุด. (ป.).

ลูบหน้าปะจมูก

หมายถึง(สำ) ก. ทำอะไรเด็ดขาดจริงจังลงไปไม่ได้ เพราะเกรงจะไปกระทบกระเทือนพวกพ้องเป็นต้น.

จำราย

หมายถึง(กลอน) ก. กระจาย, แผ่ไป, เช่น เสด็จจรจำรายศักดิ์ โสภิต. (ทวาทศมาส).

จระทก,จระเทิน

หมายถึง[จะระทก, -เทิน] (กลอน) ก. สะทก, สะเทิน, งกเงิ่น; จับจด, โบราณเขียนเป็น จรเทิน ก็มี เช่น อ้าแม่อย่าจองจิตรจรเทิน ศุขเพลินภิรมย์สม. (ดุษฎีสังเวย).

ปริต,ปริต-,ปริตตะ

หมายถึง[ปะริด, ปะริดตะ-] ว. น้อย. (ป. ปริตฺต; ส. ปรีตฺต).

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ