ตัวกรองผลการค้นหา
สหัส,สหัส-,สหัสสะ
หมายถึง[สะหัดสะ-] ว. หนึ่งพัน คือ ๑๐ ร้อย (๑,๐๐๐). (ป.; ส. สหสฺร).
หึงส,หึงส-,หึงสา
หมายถึง[หึงสะ-] น. ความเบียดเบียน, การทำร้าย, การคิดให้เขาทนทุกข์, หิงสา ก็ว่า, บางทีก็ใช้เข้าคู่กับคำ พยาบาท เป็น หึงสาพยาบาท หรือ หิงสาพยาบาท. (ป., ส. หึสา).
ติงส,ติงส-,ติงสติ
หมายถึง[ติงสะ-] (แบบ) ว. สามสิบ, โดยมากใช้ว่า ดึงส์. (ป. ตึส, ตึสติ).
ทิวส,ทิวส-,ทิวสะ
หมายถึง[ทิวะสะ] (แบบ) น. วัน. (ป., ส.).
ศกุนิ
หมายถึงน. นก. (ส.; ป. สกุณิ).
อมตบท
หมายถึงน. ทางพระนิพพาน. (ป. อมตปท; ส. อมฺฤตปท).
โมษกะ
หมายถึง[-สะ-] น. โจร, ขโมย. (ส.; ป. โมส, โมสก).
อุษณีษ์
หมายถึงน. มงกุฎ; กรอบหน้า. (ส.; ป. อุณฺหีส).
ท
หมายถึง[ทะ] ใช้เป็นคำนำหน้านาม แปลว่า คน, ผู้, เช่น ทนาย ทแกล้ว.
ตฤท
หมายถึง[ตฺริด] (แบบ) ก. เจาะ, แทง. (ส.; ป. ตุท).
หมายถึงใช้ประสมกับตัว ร อ่านเป็นเสียง ซ ในคำบางคำ เช่น ทราบ แทรก ทรง และในคำบางคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤต เช่น ทรัพย์ อินทรีย์ มัทรี, ที่อ่านเป็นเสียงเดิมคือ ทร (ไม่ใช่ ซ) ก็มี เช่น ภัทรบิฐ.
โมษะ