ผลการค้นหา

ส

หมายถึงพยัญชนะตัวที่ ๔๐ เป็นพวกอักษรสูง ใช้ได้ทั้งเป็นพยัญชนะตัวต้นและตัวสะกดในแม่กดในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤตเป็นต้น เช่น สวย สงสาร สวิตช์ รส สัมผัส สวิส.

ส

หมายถึงคำประกอบหน้าคำอื่นที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤต บ่งความว่า กอบด้วย, พร้อมด้วย, เช่น สเทวก ว่า พร้อมด้วยเทวดา. (ป., ส.).

แครอท

หมายถึงพระสงฆ์

จิราท

หมายถึงครุฑ, ผู้กินนาค

ตีบทแตก

หมายถึงก. แสดงได้แนบเนียนสมบทบาท.

สิทธัตถะ

หมายถึงพระนามพระพุทธเจ้า

ทรหู,ทรฮู

หมายถึง[ทอระ-] (กลอน) ก. ดิ้นรนอยากรู้, ร้องดัง, เช่น ในเมื่อกูไห้ทรหูรํ่าร้อง. (ม. คำหลวง ชูชก).

แม่งม้าง

หมายถึง(กลอน) ก. เริดร้าง เช่น สมุทโฆษว้างพินทู แม่งม้าง. (หริภุญชัย).

สิทธัตถะ

หมายถึงผู้ที่สำเร็จความมุ่งหมายแล้ว

พัทร

หมายถึง[พัดทฺระ] น. ต้นพุทรา. (ป., ส. พทร).

อุทบาน

หมายถึง[-บาน] น. บ่อนํ้า, สระน้ำ. (ป., ส. อุท + ปาน).

สุทธ,สุทธ-,สุทธ์

หมายถึงว. หมดจด, สะอาด; ล้วน, แท้. (ป.).