ผลการค้นหา

พิทยาพล

หมายถึงน. กำลังกายสิทธิ์. (ส. วิทฺยาพล).

จตุรงคพล

หมายถึง[จะตุรงคะ-] น. กองทัพมีกำลัง ๔ เหล่า คือ เหล่าช้าง เหล่ารถ เหล่าม้า เหล่าราบ; หมากรุก.

เขน

หมายถึงน. เรียกตัวแสดงโขนพวกหนึ่งซึ่งเป็นพลรบ มีหน้าที่ออกเต้นในเวลายกทัพ ว่า พลเขน, เรียกอาการเต้นของพลเขนว่า เต้นเขน.

โยธ

หมายถึง[-ทะ-] น. พลรบ, ทหาร. (ป., ส.).

พลาดิศัย

หมายถึงว. มีกำลังยิ่ง. (ส. พล + อติศย).

โยธ-

หมายถึง[-ทะ-] น. พลรบ, ทหาร. (ป., ส.).

มั่ว

หมายถึงก. สุมกัน, รวมกัน, ออกัน, ประชุม; ปะปนกันจนแยกไม่ออก เช่น วางของมั่วไปหมด.

พรรคนาวิน

หมายถึง[พัก-] น. เหล่าทหารเรือที่ประจำการพลรบ.

ปัตติก

หมายถึง(แบบ) น. พลเดินเท้า, ทหารราบ. (ป., ส.).

โยธา

หมายถึง[โยทา] น. พลรบ, ทหาร. (ป., ส.).

สุมขอน

หมายถึงก. สุมไฟที่ขอน, เรียกไฟที่ยังไหม้ขอนกรุ่นอยู่ว่า ไฟสุมขอน.

เบิกเรือ

หมายถึงก. ถ่างเรือที่ขุดเป็นรูปร่างแล้วให้ปากผายออกโดยวิธีสุมไฟให้ร้อน.