ตัวกรองผลการค้นหา
อภิเลปน์
หมายถึงน. การลูบไล้; เครื่องลูบไล้, ของหอม. (ป.).
ตะนาว
หมายถึงน. ชื่อกระแจะเครื่องหอมชนิดหนึ่ง.
จวงจันทน์
หมายถึงน. เครื่องหอมที่เจือด้วยจวงและจันทน์.
กำบัง
หมายถึงน. ชื่อว่านต้นดั่งกระชาย หัวเล็ก ๆ ติดกันดั่งกล้วยไข่ ต้นและใบเขียว เนื้อในขาว ใช้สำหรับเป็นว่านกันภัยในทางลัทธิ และกันว่านร้ายต่าง ๆ, ว่านกั้นบัง ก็เรียก. (พจน. ๒๔๙๓).
สุคันธ์
หมายถึง[สุคัน] น. กลิ่นหอม; เครื่องหอม, ราชาศัพท์ใช้ว่า เครื่องพระสุคนธ์. (ป., ส.).
สุคนธ์
หมายถึง[สุคน] น. กลิ่นหอม; เครื่องหอม, ราชาศัพท์ใช้ว่า เครื่องพระสุคนธ์. (ป., ส.).
คืบ
หมายถึงน. ว่านชนิดหนึ่ง ใบเหมือนผักอีแปะ ก้านเขียวเล็ก มีเมล็ดที่ปลายใบ เมื่อเมล็ดแก่และหางตกถึงดินแล้ว เมล็ดงอกเป็นต้นขึ้นมา ในตำรากบิลว่านกล่าวว่าใช้เมล็ดห่อผ้าไว้ ตีฟันไม่เข้า. (กบิลว่าน).
สุคนธ-
หมายถึง[สุคนทะ-] น. กลิ่นหอม; เครื่องหอม, ราชาศัพท์ใช้ว่า เครื่องพระสุคนธ์. (ป., ส.).
ราเชน
หมายถึงน. ไม้หอมชนิดหนึ่ง. (พจน. ๒๔๙๓).
เครื่องร่ำ
หมายถึงน. สิ่งที่ใช้อบให้มีกลิ่นหอม เช่น กำยาน.
สุคนธ
สว้าน
หมายถึง[สะว่าน] ก. อาการที่ลมในท้องดันขึ้นมา เป็นอาการของไข้หนักจวนจะสิ้นใจ.