ผลการค้นหา

โคมัย

หมายถึงน. ขี้วัว. (ป., ส. โค + มย).

ลูกปละ

หมายถึงน. ลูกวัวหรือควายที่ออกในคราวที่เจ้าของปล่อยอยู่ตามทุ่งตามป่า ซึ่งพ่อหรือแม่สมจรกับวัวป่าหรือควายป่า.

ลูกคอก

หมายถึงน. ลูกวัวหรือควายที่เกิดจากแม่ที่เลี้ยงไว้ในคอก.

พาลี

หมายถึงน. เรียกรอยเป็นชั้น ๆ ที่โคนเขาวัวและควาย.

เนื้อเปื่อย

หมายถึงน. เนื้อวัวที่ต้มจนเปื่อยใช้ประกอบอาหาร.

สามสิบกลีบ

หมายถึงน. ชื่อเครื่องในวัว คือ กระเพาะอาหารหยาบ ข้างในเป็นกลีบ.

โคบาล

หมายถึง[-บาน] น. คนเลี้ยงวัว. (ป., ส. โคปาล).

เพลาะ

หมายถึงน. วัวป่าชนิดหนึ่งเขาบิด ๆ. (พจน. ๒๔๙๓).

ถัด

หมายถึงว. ชิดทางนอก (บอกวัวควายเวลาไถนา), ถาด ก็ว่า.

หม่อ

หมายถึงน. เรียกลูกวัวหรือควายเล็ก ๆ ว่า ลูกหม่อ.

ถาด

หมายถึงว. ชิดทางนอก (บอกวัวควายเวลาไถนา), ถัด ก็ว่า.

เพริด

หมายถึง[เพฺริด] ก. กระเจิดกระเจิง, เตลิดไป, เช่น วัวเพริด ใจเพริด.