ผลการค้นหา

เสาวภาคย์

หมายถึงน. ความสุขเกษม, ความเจริญ, โชคลาภ, ความสำเร็จ. (ส. เสาวภาคฺย; ป. โสภคฺค).

โผน

หมายถึงก. ทำให้ตัวโลดลอยออกไป, อาการที่กระโดดเข้าไปทันที.

ใยฟ้า

หมายถึงน. สิ่งที่เป็นเส้นละเอียดอ่อนอย่างใยแมงมุมที่ลอยอยู่ในอากาศ.

ลอยบาป

หมายถึงก. ปลดเปลื้องบาปให้ลอยไปในแม่น้ำคงคาตามลัทธิศาสนาพราหมณ์.

สร้างวิมานในอากาศ

หมายถึง(สำ) ก. ใฝ่ฝันถึงความมั่งมี, คิดคาดหรือหวังจะมีหรือเป็นอะไรอย่างเลิศลอย.

ว่าวติดลม

หมายถึงน. ว่าวที่ลอยกินลมอยู่ในอากาศ. (สำ) ว. เพลินจนลืมตัว.

ย่อง

หมายถึงว. ที่ลอยเหนือขึ้นมา เช่น แกงมันย่อง, มีเงางาม เช่น ขัดพื้นเป็นมันย่อง.

เปรย,เปรย ๆ

หมายถึง[เปฺรย] ก. กล่าวขึ้นมาลอย ๆ เพื่อให้ผู้อื่นได้ยิน. ว. อาการที่กล่าวขึ้นมาลอย ๆ เพื่อให้ผู้อื่นได้ยิน เช่น เคยพูดเปรยไว้ พูดเปรย ๆ.

ชิงช่วง

หมายถึงก. แย่ง. น. การเล่นชนิดหนึ่ง เอาลูกไม้หรือของที่ลอยทิ้งลงในนํ้าแล้วแย่งชิงกัน.

แตกมัน

หมายถึงก. อาการที่มันของกะทิลอยขึ้นในเวลาเคี่ยว ในความว่า เคี่ยวกะทิแตกมัน.

หลงลม,หลงลมปาก

หมายถึง(ปาก) ก. หลงเชื่อถ้อยคำ เช่น อย่าหลงลมปากคนชวนไปหาลาภทางไกล.

ว่าวขาดลอย

หมายถึง(วรรณ) ก. จากไปไม่กลับ, ว่าวขาดลมลอย ก็ว่า เช่น จะจากเจ้าเหมือนดังว่าวขาดลมลอย อย่าหมายคอยเลยว่าเมียจะเป็นตัว. (ขุนช้างขุนแผน).