ผลการค้นหา

วิจิต

หมายถึงก. รวบรวม. (ส.); สังเกต, เห็นแจ้ง, รู้แจ้ง.

สมุจจัย

หมายถึง[สะหฺมุดไจ] น. การรวบรวม. (ป., ส.).

สันนิธิ

หมายถึงน. การสะสม, การรวบรวม; ที่ใกล้, ที่ต่อหน้า. (ป., ส.).

ภาษาคำควบมากพยางค์

หมายถึงน. ภาษาแบบที่มีการสร้างคำด้วยการประกอบหน่วยคำหลาย ๆ หน่วยเข้าเป็นคำเดียวกัน ทำให้คำหนึ่ง ๆ มีความยาวหลายพยางค์ เช่น ภาษาเวลส์ ภาษาเอสกิโม ภาษาอินเดียนแดง. (อ. polysynthetic language).

คมคาย

หมายถึงว. ฉลาด, ไหวพริบดี, ทันคน, เช่น วาจาคมคาย พูดจาคมคาย สำนวนภาษาคมคาย, มีแววฉลาด เช่น หน้าตาคมคาย.

ตีสำนวน

หมายถึงก. พูดใช้สำนวนโวหารเป็นเชิงอวดฉลาด.

ตัวพิมพ์

หมายถึงน. ตัวอักษรที่หล่อด้วยตะกั่วใช้เรียงพิมพ์ มีหลายชนิด เช่น ตัวโป้ง ตัวฝรั่งเศส; เรียกตัวพิมพ์ใหญ่ในภาษาอังกฤษ.

เจ๊า

หมายถึงก. เลิกกันไป, ไม่ได้ไม่เสีย. (ภาษาการพนัน).

เพลงออกสิบสองภาษา

หมายถึงน. เพลงที่บรรเลงต่อท้ายเพลงแม่บท โดยนำเพลงที่บรรเลงออกสำเนียงภาษาของชาติอื่น ๆ มารวมกันเข้าเป็นชุด มี ๑๒ ภาษา.

อีโหน่อีเหน่

หมายถึงน. เรื่องราวที่เกิดขึ้น ใช้ในทางปฏิเสธในสำนวนว่า ไม่รู้อีโหน่อีเหน่.

ติดสำนวน

หมายถึงก. พูดใช้สำนวนมาก ๆ, พูดจาเล่นสำนวน.

กวาดต้อน

หมายถึงก. รวบรวมคนหรือสัตว์พาหนะเป็นต้น เอามาเป็นของตน.