ผลการค้นหา

กระแซ

หมายถึงน. คนเชื้อสายชาวอินเดียเมืองมณีปุระ (เมืองหนึ่งในแคว้นอัสสัม).

บุทคล

หมายถึง[บุดคน] น. บุคคล, คน. (ส. ปุทฺคล; ป. ปุคฺคล).

ปุรพ,ปุรพ-

หมายถึง[ปุระพะ-] ว. บุพ, บุพพะ. (ส. ปูรฺว).

น่องสิงห์

หมายถึงน. ชื่อลายชนิดหนึ่งมักประดับที่ส่วนหลังของขาโต๊ะ ตั่ง หรือตู้แบบขาสิงห์ หรือประดับริมหรือขอบ เช่นริมโต๊ะหรือกรอบรูป.

ผ้าเพลาะ

หมายถึงน. ผ้า ๒ ผืนที่เย็บข้างต่อริมติดกันให้กว้างออก.

ตัดเส้น

หมายถึงก. แต่งเส้นริมภาพทำให้ดูเด่นชัดและเรียบร้อยขึ้น.

ปง

หมายถึง(ถิ่น-พายัพ) น. ที่ริมฝั่งน้ำ, ที่ลุ่มน้ำขัง, ป่ง หรือ โป่ง ก็ว่า.

ปุงคพ,ปุงควะ

หมายถึง[ปุงคบ, ปุงคะ-] น. โคผู้, หมายความว่า ผู้เลิศ, ผู้ประเสริฐ, หัวหน้า, เช่น ศากยปุงควะ ว่า ผู้ประเสริฐในศากยตระกูล. (ป. ปุงฺคว).

กลีบบัว

หมายถึงน. เรียกพานที่ริมปากทำเป็นรูปกลีบบัวโดยรอบว่า พานกลีบบัว.

ชายเฟือย

หมายถึงน. ริมนํ้าที่มีหญ้ารก ๆ หรือมีไม้นํ้าปกคลุม; ที่ที่สะดวก, ที่ที่ง่าย, เช่น หากินตามชายเฟือย.

ไม้เอนชาย

หมายถึงน. ไม้ดัดแบบหนึ่งที่มีต้นเอนไปข้างใดข้างหนึ่ง เหมือนไม้ที่อยู่ริมน้ำ.

บริภัณฑ์

หมายถึง[บอริพัน] น. ผ้าทาบประกอบริมสบงหรือจีวรด้านกว้าง.