ผลการค้นหา

อุปัฏฐาก

หมายถึง[อุปัดถาก, อุบปัดถาก] น. ผู้อุปถัมภ์บำรุงพระภิกษุสามเณร, ถ้าเป็นหญิงใช้ อุปัฏฐายิกา. (ป.).

ปัฏ

หมายถึง[ปัด] (แบบ) น. ผืนผ้า, แผ่นผ้า. (ป. ปฏ).

ปฐพี

หมายถึง[ปะถะ-, ปัดถะ-] น. แผ่นดิน. (ป. ปวี).

ปัฏนะ

หมายถึง[ปัดตะนะ] (แบบ) น. ท่าเรือ. (ป., ส. ปฏฺฏน).

ขีณาสพ

หมายถึง[ขีนาสบ] (แบบ) น. พระผู้สิ้นอาสวะ, พระอรหันต์. (ป. ขีณ + อาสว).

ปัจจุสมัย

หมายถึง[ปัดจุดสะไหฺม] น. เวลาเช้ามืด. (ป. ปจฺจูสสมย).

ปัจเวกขณ์

หมายถึง[ปัดจะเวก] (แบบ) น. การเห็นลงจำเพาะ, การพิจารณา. (ป. ปจฺจเวกฺขณ).

ปัตยัย

หมายถึง[ปัดตะไย] (กลอน) น. ปัจจัย. (ส. ปฺรตฺยย; ป. ปจฺจย).

ปัศจิม

หมายถึง[ปัดจิม] ว. ตะวันตก; เบื้องหลัง เช่น ฝ่ายปัศจิม. (ส.; ป. ปจฺฉิม).

ประวาลปัทม์

หมายถึง[ปฺระวาละปัด] น. ดอกบัวแดง. (ส. ปฺรวาลปทฺม).

ปัทมะ

หมายถึง[ปัดทะมะ] น. ชื่อสังขยาจำนวนสูง = ๑๐๐ โกฏิ. (ส.).

สนุ่น

หมายถึง[สะหฺนุ่น] น. สวะหรือซากผุพังของพืชพรรณที่ซับซ้อนกันมาก ๆ ในบึงหรือหนองนํ้า สามารถเหยียบเดินไปได้.