ผลการค้นหา

แข

หมายถึงน. ดวงเดือน, พระจันทร์. (ข.).

ปักษธร

หมายถึง[ปักสะทอน] น. นก; พระจันทร์.

ข้างขึ้น

หมายถึงน. ส่วนของเดือนจันทรคติที่มีพระจันทร์สว่าง คือ ตั้งแต่ขึ้นคํ่าหนึ่งไปถึงกลางเดือน.

โทษารมณ์

หมายถึงน. พระจันทร์. (ส. โทษ + ป. อารมฺมณ).

ศศธร

หมายถึงน. ทรงไว้ซึ่งรูปกระต่าย คือ ดวงจันทร์. (ส.).

วันเพ็ญ

หมายถึงน. วันกลางเดือนนับตามจันทรคติ คือวันที่พระจันทร์ขึ้นเต็มดวง.

บริมาส

หมายถึง[บอริมาด] น. พระจันทร์เต็มดวง.

ข้างแรม

หมายถึงน. ส่วนของเดือนจันทรคติที่พระจันทร์มืด คือ ตั้งแต่แรมคํ่าหนึ่งไปถึงสิ้นเดือน.

โมกขบริสุทธิ์

หมายถึงน. การที่พระจันทร์พ้นจากเงาโลกโดยสิ้นเชิง เมื่อมีจันทรุปราคา.

นิศากร

หมายถึงน. พระจันทร์. (ส.; ป. นิสากร).

ตโมหร

หมายถึงน. พระจันทร์. (ส. ตโมหร ว่า ผู้คลายความมืด).

จันทรเศขร

หมายถึงน. ผู้มีพระจันทร์เป็นปิ่น คือ พระอิศวร. (ส.).