ผลการค้นหา

ตลุก

หมายถึง[ตะหฺลุก] (ถิ่น) น. ปลักควาย, แอ่งน้ำตามลำห้วยที่ขาดเป็นช่วง ๆ ในหน้าแล้ง. (ข. ถฺลุก).

มักมาก

หมายถึงก. โลภมาก, ปรารถนามาก (ใช้เฉพาะในทางกามคุณ).

ธรรมปฏิรูป,ธรรมประติรูป

หมายถึงน. ธรรมเทียม, สิ่งที่ไม่ใช่ธรรมแท้.

ทนต,ทนต-,ทนต์

หมายถึง[ทนตะ-, ทน] (แบบ) น. ฟัน, งาช้าง. (ป., ส. ทนฺต).

อรหันต,อรหันต-,อรหันต์

หมายถึง[อะระหันตะ-, ออระหันตะ-, อะระหัน, ออระหัน] น. ชื่อพระอริยบุคคลชั้นสูงสุดใน ๔ ชั้น คือ พระโสดาบัน พระสกทาคามี พระอนาคามี และพระอรหันต์ เรียกว่า พระอรหันต์. (ศัพท์นี้ใช้ อรหา หรือ อรหัง ก็มี แต่ถ้าใช้เป็นคำวิเศษณ์หรืออยู่หน้าสมาสต้องใช้ อรหันต). (ป.; ส. อรฺหนฺต).

วต,วต-,วตะ

หมายถึง[วะตะ-] น. พรต, ข้อปฏิบัติ; ความประพฤติ; การจำศีล, การบำเพ็ญทางศาสนา, การปฏิบัติ; ประเพณี, ธรรมเนียม. (ป. วต; ส. วฺรต).

วาต,วาต-,วาตะ

หมายถึง[วาตะ-] น. ลม. (ป., ส.).

ชาต,ชาต-,ชาตะ

หมายถึง[ชาตะ-] ก. เกิด. (ป.).

ธรรมจินดา

หมายถึงน. การพิจารณาธรรม.

จิตต,จิตต-,จิตต์

หมายถึง[จิดตะ-] (แบบ) น. จิต. (ป.).

ปริศนาธรรม

หมายถึงน. ปริศนาในทางธรรม.

ธรรมนิยม

หมายถึงน. ความประพฤติที่มีธรรมเป็นที่ตั้ง.