ค้นเจอ 10,044 รายการ

สุร-

หมายถึง[-ระ-] น. ผู้กล้าหาญ, นักรบ; พระอาทิตย์. ว. กล้าหาญ, เข้มแข็ง. (ป. สูร; ส. ศูร).

อุตราวรรต

หมายถึง[อุดตะรา-] น. การเวียนซ้าย. ว. เวียนไปทางซ้าย คือเวียนเลี้ยวทางซ้ายอย่างทวนเข็มนาฬิกา, อุตราวัฏ ก็ว่า, ตรงข้ามกับ ทักษิณาวรรต หรือ ทักขิณาวัฏ. (ส. อุตฺตราวรฺต; ป. อุตฺตราวฏฺฏ).

มธุร,มธุร-,มธุระ

หมายถึง[มะทุระ-] น. อ้อยแดง; ความหวาน, ความไพเราะ. ว. หวาน, ไพเราะ. (ป., ส.).

อักขร,อักขร-,อักขระ

หมายถึง[อักขะหฺระ-] น. ตัวหนังสือ. (ป.; ส. อกฺษร).

สิร,สิร-,สิระ

หมายถึง[-ระ-] น. หัว, ยอด, ที่สุด. (ป.; ส. ศิรา).

วิร,วิร-,วิระ

หมายถึง[วิระ-] ว. วีระ, กล้าหาญ. น. ผู้กล้าหาญ, นักรบ; ผู้พากเพียร; ผู้เรืองนามในทางกล้าหาญ. (ป., ส. วีร).

อายุร,อายุร-,อายุษ

หมายถึง[อายุระ-, อายุด] น. อายุ. (ดู อายุ). (ส.).

กรรซ้นน

หมายถึง[กันซั้น] (โบ) ก. ทัน, กระชั้น, เช่น พราหมณ์จะมากรรซ้นน. (ม. คำหลวง กุมาร).

ตีกาก

หมายถึงก. ทำเสียงประกอบเพลงอย่างหนึ่ง. (รามเกียรติ์ ร. ๒).

ต่อ

หมายถึง(กลอน) ก. รบ เช่น ซึ่งเจ้ามาต่อด้วยพ่อได้. (รามเกียรติ์ ร. ๑).

ออกโทรทัศน์

หมายถึงก. ปรากฏตัวหรือแพร่ภาพทางโทรทัศน์.

โปกขร,โปกขร-

หมายถึง[โปกขะระ-] น. โบกขร, ใบบัว. (ป.).

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ