ผลการค้นหา

ลันไต

หมายถึงน. ชื่อเสื่อซึ่งสานด้วยหวายตะค้าเป็นซี่ ๆ.

กระเช้า

หมายถึงน. ภาชนะสานมีหูเป็นวงโค้งขึ้นไปสำหรับหิ้ว.

ถือปูน

หมายถึงก. เอาปูนโบกอิฐหรือสิ่งอื่นที่ก่อขึ้น.

ชะลอม

หมายถึงน. เครื่องสานชนิดหนึ่ง รูปทรงกระบอก สานด้วยตอกเป็นต้น ตาห่าง ๆ สำหรับใส่สิ่งของ, อีสานเรียก กระลอม ก็มี.

เจี๊ยว

หมายถึง(ปาก) ก. ส่งเสียงดังเซ็งแซ่ก่อให้เกิดความรำคาญ โดยมากเป็นเสียงผู้หญิงหรือเด็ก, เจี๊ยวจ๊าว ก็ว่า; ก่อเรื่องวุ่นวาย, เอะอะอาละวาด. ว. อาการที่ส่งเสียงดังเซ็งแซ่ก่อให้เกิดความรำคาญ โดยมากเป็นเสียงผู้หญิงหรือเด็ก, เจี๊ยวจ๊าว ก็ว่า.

ทุติยาสาฬหะ

หมายถึง[-สานหะ] (แบบ) น. เดือน ๘ ที่ ๒, เดือน ๘ หลัง. (ป.).

เสื่อ

หมายถึงน. สาด, เครื่องสานชนิดหนึ่งสำหรับปูนั่งและนอน.

สาดน้ำรดกัน

หมายถึง(สำ) ก. กล่าวให้ร้ายซึ่งกันและกัน, ก่อให้เกิดความเสียหายแก่กันและกัน.

ผู้ก่อการร้าย

หมายถึงน. บุคคลที่ตั้งตนเป็นปฏิปักษ์ต่อรัฐบาลและพยายามก่อความไม่สงบขึ้นในที่ต่าง ๆ.

ค่าเสียหาย

หมายถึง(กฎ) น. เงินที่ชดใช้ให้แก่ผู้เสียหายเพื่อความเสียหายอันได้ก่อขึ้น.

บ่อนแตก

หมายถึงก. ก่อเรื่องทำให้คนที่มาชุมนุมกันต้องเลิกไปกลางคัน.

หมัน

หมายถึงว. ไม่สามารถมีบุตรได้; ไม่ก่อให้เกิดประโยชน์ เช่น งานนี้ทำไปก็เป็นหมัน.