ตัวกรองผลการค้นหา
บำรู
หมายถึงก. ตกแต่ง, บำรุง; ประ เช่น บำรูงา ว่า ประงา.
ปะงาบ,ปะงาบ ๆ
หมายถึงว. อาการที่อ้าปากแล้วหุบปาก, อาการที่หายใจทางปาก (เป็นอาการของคนและสัตว์ที่เหนื่อยหอบหรือใกล้จะตาย), งาบ ๆ พะงาบ หรือ พะงาบ ๆ ก็ว่า.
อปรัณณชาติ
หมายถึง[อะปะรันนะชาด] น. “อาหารอื่น” คือ ถั่ว งา และผักต่าง ๆ (นอกจากข้าว). (ป. อปรณฺณ).
ชิงสุกก่อนห่าม
หมายถึง(สำ) ก. ทำสิ่งที่ยังไม่สมควรแก่วัยหรือยังไม่ถึงเวลา (มักหมายถึงการลักลอบได้เสียกันก่อนแต่งงาน), ใช้เป็นคำสอนหรือเตือนสติว่า อย่าชิงสุกก่อนห่าม.
กระยาสารท
หมายถึง[-สาด] น. ขนมทำด้วยถั่วงาและข้าวเม่าข้าวตอกกวนกับนํ้าตาล แต่เดิมนิยมทำเฉพาะในเทศกาลสารท.
ช้างงวง
หมายถึงน. ช้างไม่มีงา, ช้างสีดอ.
ของสด
หมายถึงน. ของที่มิได้สุกด้วยความร้อน.
ฆ่าช้างเอางา
หมายถึง(สำ) ก. ทำลายของใหญ่เพื่อให้ได้ของเล็กน้อยซึ่งไม่คุ้มค่ากัน.
อังศุก
หมายถึง[-สุก] น. ผ้าอย่างบาง. (ส.).
ฝักพร้า
หมายถึงน. ถั่วฝักพร้า. (ดู ถั่วพร้า).
ทัคธ์
หมายถึงว. ไหม้, เกรียม, แห้ง. (ส.).
กระดานชัย
หมายถึงน. ชื่อการออกถั่วใหญ่ ๓ ครั้งแรก.