ผลการค้นหา

แตกระแหง

หมายถึงก. แตกเป็นร่อง ๆ เช่น ดินแตกระแหง.

แตกร้าว

หมายถึงก. บาดหมางหรือผิดใจกันจนติดต่อคบหากันอย่างเดิมไม่ได้.

สติแตก

หมายถึงก. ควบคุมสติไม่ได้.

ปัญหาโลกแตก

หมายถึง(ปาก) น. ปัญหาที่หาข้อยุติไม่ได้.

หูแตก

หมายถึงน. แก้วหูแตก, เยื่อในหูสำหรับรับเสียงฉีกขาด, โดยปริยายหมายความว่า มีเสียงดังมาก แต่ก็ไม่ได้ยินราวกับแก้วหูฉีกขาด เช่น หูแตกหรืออย่างไร ตะโกนเรียกเท่าไร ๆ จึงไม่ได้ยิน.

กระเบื้องถ้วยกะลาแตก

หมายถึงน. เศษภาชนะดินเผาที่แตกออกเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อย, โดยปริยายหมายถึงของเล็ก ๆ น้อย ๆ ไม่เป็นชิ้นเป็นอันที่ชำรุดหรือขาดชุดหมดราคา.

ฆ้องปากแตก

หมายถึง(สำ) ว. ปากโป้ง, เก็บความลับไม่อยู่, ชอบนำความลับของผู้อื่นไปโพนทะนา.

งงเป็นไก่ตาแตก

หมายถึง(สำ) ก. งงมากจนทำอะไรไม่ถูก.

แตกเงิน

หมายถึงก. เอาเงินตราหน่วยใหญ่ไปแลกเป็นเงินปลีกหรือหน่วยย่อย.

แตกต่าง

หมายถึงก. ไม่เหมือนกัน, ผิดกัน.

แตกแถว

หมายถึงก. แยกตัวออกจากพวกด้วยการกระทำหรือด้วยความคิด.

แตกทัพ

หมายถึงก. แตกกระจัดกระจายไปจากกองทัพ, พ่ายแพ้.