ตัวกรองผลการค้นหา
ราน้ำ
หมายถึงก. ต้านน้ำ เช่น เอาเท้าราน้ำ เอาไม้ราน้ำ.
น้ำเงี้ยว
หมายถึง(ถิ่น-พายัพ) น. ชื่อแกงชนิดหนึ่ง ใช้หมูสับผัดกับเครื่องแกงมีหอม กระเทียม ตะไคร้ พริกแห้ง ถั่วเน่า เป็นต้น ต้มกับน้ำต้มกระดูกหมู ใส่ดอกงิ้ว มะเขือเทศ เลือดหมู น้ำแกงมีรสเค็ม เผ็ดน้อย กินกับขนมจีน.
น้ำหนอง
หมายถึงน. น้ำเลือดเสียกลายเป็นสีขาวข้นที่กลัดอยู่ตามแผลและฝี, หนอง ก็ว่า.
น้ำสาบาน
หมายถึงน. น้ำศักดิ์สิทธิ์ เช่นน้ำพระพุทธมนต์ น้ำเทพมนตร์ หรือสุราผสมเลือดที่ผู้ร่วมสาบานกรีดให้หยดลงแล้วดื่มประกอบกับคำปฏิญาณ เช่น พี่น้องร่วมน้ำสาบาน เพื่อนร่วมน้ำสาบาน.
เพล้โพล้
หมายถึงน. โพล้เพล้; ที่เปล่าเปลี่ยวทุรกันดาร; พี้โพ้ ก็ว่า.
เหว่
หมายถึง[เหฺว่] ว. เปล่า, เปลี่ยว, เช่น เหว่ใจ.
น้ำขุ่นไว้ใน น้ำใสไว้นอก
หมายถึง(สำ) แม้จะไม่พอใจก็ยังแสดงสีหน้ายิ้มแย้ม.
แม่พระคงคา
หมายถึงน. เทพธิดาประจำน้ำ, เจ้าแม่แห่งน้ำ.
เปล่า ๆ ปลี้ ๆ
หมายถึงว. ไม่มีหลักฐาน เช่น มาโทษกันเปล่า ๆ ปลี้ ๆ.
ว้า
หมายถึงว. ว่าง, เปลี่ยวใจ, เปล่าใจ, ใจหาย.
เหงา
หมายถึง[เหฺงา] ว. เปลี่ยวใจ, เปล่าเปลี่ยว, ไม่คึกคัก.
ล่ง
หมายถึง(กลอน) ว. โล่ง, ว่าง, เปล่า, ไม่มีเครื่องกำบัง.