ตัวกรองผลการค้นหา
คน
หมายถึงก. กิริยาที่เอามือหรือสิ่งอื่นกวนเพื่อทำสิ่งที่นอนก้นหรือที่เกาะกันอยู่เป็นกลุ่มเป็นก้อนให้กระจายขยายตัว หรือกวนสิ่งต่าง ๆ ให้เข้ากัน.
มอมเมา
หมายถึงก. ทำให้หลงผิด, ทำให้หมกมุ่นในทางที่ผิด.
กามารมณ์
หมายถึงน. กามคุณ, อารมณ์ที่น่าใคร่. (ป. กาม + อารฺมณ).
บัดซบ
หมายถึงว. สิ้นดี, มักใช้ประกอบกับคำ โง่ เซ่อ หรือ เซอะ เช่น โง่บัดซบ.
บ้องตื้น
หมายถึงว. มีความคิดอย่างโง่ ๆ.
อวิญญู
หมายถึงว. โง่, ไม่มีความรู้. (ป.).
ลางเนื้อชอบลางยา
หมายถึงน. ยาอย่างเดียวกัน ถูกกับคนหนึ่ง แต่ไม่ถูกกับอีกคนหนึ่ง; (สำ) ของสิ่งเดียวกัน ถูกกับคนหนึ่ง แต่ไม่ถูกกับอีกคนหนึ่ง.
สิ้นเนื้อประดาตัว
หมายถึงว. ไม่มีทรัพย์สมบัติเหลือติดตัว เช่น เขากลายเป็นคนสิ้นเนื้อประดาตัวเพราะหมกมุ่นในการพนัน กิจการค้าของเขาล้มเหลวจนสิ้นเนื้อประดาตัว.
กามามิศ
หมายถึงน. อามิสคือกาม เช่น ฝ่ายเจ้าช้างจงจม ตมเปือกกามามิศ. (ม. คำหลวง ทานกัณฑ์). (ป. กาม + ส. อามิษ).
กามา
หมายถึง(กลอน) น. กาม เช่น เข้าแต่หอล่อกามา. (มูลบท).
หายใจ
หมายถึงก. กิริยาที่ทำให้อากาศเข้าสู่และออกจากปอด, ยังมีชีวิตอยู่ เช่น คนเจ็บยังมีชีวิตอยู่; โดยปริยายหมายความว่า หมกมุ่นไปในทางใดทางหนึ่ง เช่น หายใจเป็นเงิน.
นรชาติ
หมายถึงน. คน, หมู่คน.