ผลการค้นหา

ลูกเสือลูกตะเข้

หมายถึงน. ลูกของคนอื่นที่เอามาเลี้ยงไว้แล้วกลับทำร้ายคนเลี้ยงในภายหลัง.

อาทีนพ,อาทีนวะ

หมายถึง[-นบ, -นะวะ] น. โทษ (บางทีใช้ควบกันว่า อาทีนพโทษ หรือ อาทีนวโทษ); ผลร้าย, บางทีใช้เป็นส่วนท้ายของคำสมาส เช่น กามาทีนพ = โทษของกาม. (ป., ส.).

มหันตโทษ

หมายถึง[มะหันตะโทด] น. โทษหนัก, คู่กับ ลหุโทษ = โทษเบา. (ป. มหนฺต + ส. โทษ).

อโหสิ

หมายถึง[อะ-] ก. เลิกแล้วต่อกัน, ยกโทษให้.

ร้อนตัว

หมายถึงก. กลัวว่าโทษหรือความเดือดร้อนจะมาถึงตัว.

ติเตียน

หมายถึงก. ยกโทษขึ้นพูด, กล่าวร้าย.

นิรโทษ

หมายถึง[-ระโทด] ว. ไม่มีโทษ.

ยาเสพติดให้โทษ

หมายถึง(กฎ) น. สารเคมีหรือวัตถุชนิดใด ๆ ซึ่งเมื่อเสพเข้าสู่ร่างกายไม่ว่าจะโดยรับประทาน ดม สูบ ฉีด หรือด้วยประการใด ๆ แล้วทำให้เกิดผลต่อร่างกายและจิตใจในลักษณะสำคัญ เช่นต้องเพิ่มขนาดการเสพขึ้นเป็นลำดับ มีอาการถอนยาเมื่อขาดยา มีความต้องการเสพทั้งทางร่างกายและจิตใจอย่างรุนแรงตลอดเวลา และสุขภาพโดยทั่วไปจะทรุดโทรมลง กับรวมตลอดถึงพืชหรือส่วนของพืชที่เป็นหรือให้ผลผลิตเป็นยาเสพติดให้โทษ หรืออาจใช้ผลิตเป็นยาเสพติดให้โทษและสารเคมีที่ใช้ในการผลิตยาเสพติดให้โทษด้วย ทั้งนี้ตามที่รัฐมนตรีว่าการกระทรวงสาธารณสุขประกาศในราชกิจจานุเบกษา แต่ไม่หมายความถึงยาสามัญประจำบ้านบางตำรับตามกฎหมายว่าด้วยยาที่มียาเสพติดให้โทษผสมอยู่.

ลูกบุญธรรม

หมายถึงน. ลูกของคนอื่นที่เอามาเลี้ยงเป็นลูกของตัว.

ประเจิดประเจ้อ

หมายถึงว. อาการกระทำที่ถือกันว่าน่าละอายหรือไม่บังควรให้คนอื่นเห็น.

เกินหน้า

หมายถึงว. เกินกว่า เด่นกว่า หรือดีกว่าฐานะของตนเองหรือของคนอื่น.

ชุบมือเปิบ

หมายถึง(สำ) ก. ฉวยประโยชน์จากคนอื่นโดยไม่ได้ลงทุนลงแรง.