ตัวกรองผลการค้นหา
เผลียง
หมายถึง[เผฺลียง] น. ฝน. (ข. เภฺลียง).
คัก,คั่ก,คั่ก ๆ
หมายถึงว. เสียงดังอย่างเสียงฝนตกหนัก; เสียงหัวเราะ.
ฝนห่าแก้ว
หมายถึง(ถิ่น-ปักษ์ใต้) น. ฝนลูกเห็บขนาดเล็ก เช่น ฝนห่าแก้วตกแล้วพ้นไป ฝนห่าใหญ่เทลงเทลง.
บังสาด
หมายถึงน. เพิงที่ต่อชายคาสำหรับกันฝนสาด, กันสาด ก็เรียก.
วรรษา
หมายถึง[วัดสา] น. พรรษา, ฤดูฝน; ปี. (ส.).
ขยาบ
หมายถึง[ขะหฺยาบ] น. เครื่องกันแดดและฝนที่เลื่อนเข้าออกจากประทุนเรือได้.
หลังคา
หมายถึงน. ส่วนเบื้องบนของเรือนเป็นต้น สำหรับบังแดดและฝน.
ซู่,ซู่,ซู่ ๆ
หมายถึงว. เสียงดังอย่างเสียงฝนตกมาก ๆ แต่ตกไม่นาน.
วรุณ
หมายถึงน. พระพิรุณ, เทวดาแห่งนํ้า, เทวดาแห่งฝน. (ส.).
นาปี
หมายถึงน. นาที่ทำในฤดูฝนซึ่งเป็นฤดูทำนา.
จำเพาะ
หมายถึงว. เฉพาะ, เจาะจง, เผอิญ, เช่น จำเพาะฝนมาตกเวลาจะออกจากบ้านจึงไปไม่ได้.
พลาหก
หมายถึง[พะลา-] น. เมฆ, ฝน. (ป., ส. วลาหก).