ตัวกรองผลการค้นหา
ราน้ำ
หมายถึงก. ต้านน้ำ เช่น เอาเท้าราน้ำ เอาไม้ราน้ำ.
รามือ
หมายถึงก. ทำงานน้อยลง.
ฆรณี
หมายถึง[คอระนี] น. แม่เรือน, เมีย. (ป., ส.).
ปาก
หมายถึงน. ส่วนหนึ่งของร่างกายคนและสัตว์ อยู่ที่บริเวณใบหน้า มีลักษณะเป็นช่องสำหรับกินอาหารและใช้สำหรับเปล่งเสียงได้ด้วย; โดยปริยายหมายถึงส่วนต่าง ๆ ที่อยู่ในบริเวณปาก เช่น ปากเปื่อย; ขอบช่องแห่งสิ่งต่าง ๆ เช่น ปากหม้อ ปากไห; ต้นทางสำหรับเข้าออก เช่น ปากช่อง ปากตรอก; กลีบดอกกล้วยไม้คล้ายรูปกรวยหรือหลอดที่อยู่ตรงกลางเป็นที่อยู่ของเกสร, กระเป๋า ก็เรียก; ใช้เป็นลักษณนามของสิ่งบางอย่างเช่นแหอวนหรือพยานบุคคล เช่น แหปากหนึ่ง อวน ๒ ปาก พยาน ๓ ปาก. ก. พูด เช่น ดีแต่ปาก.
อกรา
หมายถึงดู กุแล.
ราไฟ
หมายถึงก. ทำให้ไฟอ่อนลงโดยคีบถ่านหรือชักฟืนออกเสียบ้าง, ราฟืนราไฟ ก็ว่า.
เลิกรา
หมายถึงก. ค่อย ๆ เลิกไป เช่น ร้านแถวนี้ขายไม่ดี จึงเลิกรากันไปเรื่อย ๆ บ้าน ๒ หลังนี้ทะเลาะกันเรื่อย หนักเข้าก็เลิกรากันไปเอง.
เริดรา
หมายถึงก. ค่อย ๆ เลิกกันไป.
บุราณทุติยิกา
หมายถึง[บุรานะ-] น. เมียที่มีอยู่ก่อนบวช. (ป.).
ก้านคอ
หมายถึงน. ลำคอด้านหลัง.
อัจฉรา
หมายถึง[อัดฉะรา] น. นางฟ้า. (ป.; ส. อปฺสรสฺ).
สักขรา
หมายถึง[-ขะรา] น. นํ้าตาล, นํ้าตาลกรวด. (ป.; ส. ศฺรกรา).