ค้นเจอ 321 รายการ

ทรัพย,ทรัพย-,ทรัพย์

หมายถึง[ซับพะยะ-, ซับ] น. เงินตรา เช่น ไม่มีทรัพย์ติดตัว, สมบัติพัสถาน เช่น เขาเป็นคนมีทรัพย์; (กฎ) วัตถุมีรูปร่าง; โดยปริยายหมายถึงสิ่งที่ถือว่ามีค่า อาจไม่มีรูปร่างก็ได้ เช่น มีปัญญาเป็นทรัพย์ อริยทรัพย์. (ส. ทฺรวฺย).

คาราคาซัง

หมายถึงค้างคา ไม่จบไม่สิ้น

ยากจน

หมายถึงว. เข็ญใจ, ไร้ทรัพย์.

สินน้ำใจ

หมายถึงน. เงินหรือทรัพย์ที่ให้เป็นรางวัล.

ฉ้อ

หมายถึงก. โกง เช่น ฉ้อทรัพย์.

สิน

หมายถึงน. เงิน, ทรัพย์, เช่น ทรัพย์ในดิน สินในน้ำ, มักใช้เข้าคู่กับคำ ทรัพย์ เป็น ทรัพย์สิน หรือ สินทรัพย์.

ส่วนควบ

หมายถึง(กฎ) น. ส่วนของทรัพย์ซึ่งโดยสภาพแห่งทรัพย์หรือโดยจารีตประเพณีแห่งท้องถิ่นเป็นสาระสำคัญในความเป็นอยู่ของทรัพย์นั้น และไม่อาจแยกจากกันได้นอกจากจะทำลาย ทำให้บุบสลายหรือทำให้ทรัพย์นั้นเปลี่ยนแปลงรูปทรงหรือสภาพไป.

ถอนยวง

หมายถึงก. ทำลายให้สิ้นซาก.

ทดรอง

หมายถึงก. ออกเงินหรือทรัพย์รองจ่ายไปก่อน.

หมดเขี้ยวหมดงา,หมดเขี้ยวหมดเล็บ

หมายถึง(สำ) ก. หมดอำนาจวาสนา, สิ้นฤทธิ์, สิ้นเขี้ยวสิ้นเล็บ ก็ว่า.

ปักษาวสาน

หมายถึง[ปักสาวะสาน] น. วันสิ้นปักษ์, วันเพ็ญหรือวันสิ้นเดือน.

หมดอำนาจ

หมายถึงก. สิ้นอำนาจวาสนา, หมดบุญ ก็ว่า.

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ