ค้นเจอ 196 รายการ

อังคณะ

หมายถึงน. ลาน, ที่ว่าง, สนาม. (ป., ส.).

มลนมลาน

หมายถึง[-มะลาน] (โบ) ว. ลนลาน, ตะลีตะลาน.

ฉาน

หมายถึงน. ข้างหน้า เช่น ธงฉาน; ลาน เช่น ตัดหน้าฉาน.

โยนกลอง

หมายถึงก. ปัดภาระหรือความรับผิดชอบไปให้คนอื่น.

อุปัชฌาย,อุปัชฌาย-,อุปัชฌาย์,อุปัชฌายะ

หมายถึง[อุปัดชายะ-, อุบปัดชายะ-, อุปัดชา, อุบปัดชา] น. พระเถระผู้เป็นประธานการบวชกุลบุตรในพระพุทธศาสนา. (ป.; ส. อุปาธฺยาย).

นฤปัตนี

หมายถึง[-ปัดตะนี] น. พระราชินี. (ส.).

แหลกลาญ

หมายถึง[-ลาน] ว. ย่อยยับ, แตกทลาย, พังทลาย.

ต่วน

หมายถึงน. ชื่อแพรชนิดหนึ่ง เนื้อเกลี้ยงเป็นมันด้านเดียว ทอเป็นลายสอง.

ขลับ

หมายถึง[ขฺลับ] ว. เลื่อม, เกลี้ยงเป็นมัน, เช่น ดำขลับ มันขลับ.

หูชอง

หมายถึงน. เชือกใบลานสำหรับมัดลานหนังสือ.

อุปัทรพ

หมายถึง[อุปัดทะรบ, อุบปัดทะรบ] ว. อุปัทวะ. (ส. อุปทฺรว; ป. อุปทฺทว).

อุปัทวันตราย

หมายถึง[อุปัดทะวันตะราย, อุบปัดทะวันตะราย] น. สิ่งอุบาทว์และอันตราย. (ป. อุปทฺทว + อนฺตราย).

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ