ผลการค้นหา

ด่า

หมายถึงก. ใช้ถ้อยคำว่าคนอื่นด้วยคำหยาบช้าเลวทราม.

ปริยวาที

หมายถึง[ปฺริยะ-] น. ผู้มีถ้อยคำอ่อนหวาน. (ส. ปฺริยวาทินฺ).

วาทศิลป์

หมายถึงน. ศิลปะในการใช้ถ้อยคำสำนวนโวหารให้ประทับใจ. (อ. rhetoric).

วจะ

หมายถึง[วะ-] (แบบ) น. คำพูด, ถ้อยคำ, คำกล่าว. (ป.; ส. วจสฺ).

เลือกสรร

หมายถึงก. พิจารณาคัดเอาแต่ที่ดี ๆ เช่น เลือกสรรถ้อยคำมาใช้ให้เหมาะสม.

วาณี

หมายถึงน. ถ้อยคำ, ภาษา. (ป., ส.); เจ้าแม่แห่งวาจา คือ พระสรัสวดี. (ส.).

สื่อสาร

หมายถึงก. นำถ้อยคำ ข้อความ หรือหนังสือ เป็นต้น ของฝ่ายหนึ่งส่งให้อีกฝ่ายหนึ่งโดยมีสื่อนำไป.

พจน,พจน-,พจน์,พจน์

หมายถึง[พดจะนะ-, พด] น. คำพูด, ถ้อยคำ. (ป. วจน).

ปรวาที

หมายถึง[ปะระ-] น. ผู้กล่าวถ้อยคำฝ่ายตอบหรือฝ่ายค้าน, คู่กับ สกวาที.

ภารดี

หมายถึง[พาระ-] น. ถ้อยคำ, คำพูด, ภาษา. (ส. ภารติ).

เนื้อถ้อยกระทงความ

หมายถึงน. ถ้อยคำที่ได้เรื่องได้ราวเข้าใจได้ชัดเจน, มักใช้ในความปฏิเสธว่า ไม่ได้เนื้อถ้อยกระทงความ.

วจี

หมายถึง[วะ-] น. คำพูด, ถ้อยคำ. (ป.; ส. วจิ, วาจฺ).