ตัวกรองผลการค้นหา
กระจังหลังเบี้ย
หมายถึงน. ใบไม้เล็ก ๆ เป็นหยัก ๆ. (ปาเลกัว).
อดรนทนไม่ได้,อดรนทนไม่ไหว
หมายถึงก. ไม่สามารถจะอดทนต่อไปได้.
ห่อ
หมายถึงก. พันหรือหุ้มสิ่งของด้วยใบไม้หรือกระดาษเป็นต้น; ลักษณนามเรียกของที่หุ้มด้วยใบไม้หรือกระดาษเป็นต้น เช่น ขนมห่อหนึ่ง ข้าว ๒ ห่อ.
กระเพื่อม
หมายถึงก. อาการของสิ่งเหลวหรือนุ่มที่ไหวขึ้น ๆ ลง ๆ เช่น นํ้ากระเพื่อม.
เดื่อง
หมายถึง(แบบ) ก. กระเดื่อง เช่น แผ่นดินดื่นเดื่องไหว. (ม. คำหลวง ทานกัณฑ์).
ข้อลำ
หมายถึงน. พละกำลัง เช่น ข้อลำอย่างนี้จะสู้งานหนักไหวหรือ.
กระทดกระทวย
หมายถึงว. ไหวน้อย ๆ แต่พองาม, กิริยาย่างกรายอย่างนวยนาด.
สลบแดด
หมายถึงก. อาการที่ใบไม้ดอกไม้เหี่ยวหรือเฉาเมื่อถูกแดดหรือความร้อน.
หวาดไหว
หมายถึงว. หมดสิ้น เช่น งานตั้งมากมายใครจะทำหวาดไหว, มักใช้ในความปฏิเสธว่า ไม่หวาดไม่ไหว หรือ ไม่หวาดไหว หมายความว่า ไม่รู้จักหมด เช่น กินไม่หวาดไม่ไหว.
สั่น
หมายถึงก. ไหวถี่ ๆ เช่น กลัวจนตัวสั่น หนาวจนคางสั่น, ทำให้ไหวถี่ ๆ เช่น สั่นกระดิ่ง สั่นหัว.
ป่าแดง
หมายถึงน. ป่าที่มีใบไม้ร่วงตามฤดูกาล เช่น ป่าเต็ง ป่ารัง.
บรรณกุฎี
หมายถึงน. กระท่อมอันมุงบังด้วยใบไม้. (ส. ปรฺณ + กุฏิ).