ตัวกรองผลการค้นหา
หัวแม่ตีน,หัวแม่เท้า
หมายถึงน. นิ้วต้นของเท้า.
เตะ
หมายถึงก. วัดหรือเหวี่ยงไปด้วยเท้า.
ถเมินเชิง
หมายถึงน. พลเดินเท้า.
ทองพระบาท
หมายถึงน. (ราชา) กำไลเท้า.
ปะเตะ
หมายถึงก. เตะ, ฟาดด้วยหลังเท้า.
ไกว
หมายถึง[ไกฺว] ก. ทำสิ่งที่ห้อยอยู่ให้แกว่งไปมา.
ช่วงบาท
หมายถึงน. ผู้อยู่ในระยะเท้า “คือ ใกล้เท้า หมายความว่า ผู้รับใช้”.
กระทืบ
หมายถึงก. ยกเท้ากระแทกลงไป.
บัลเลต์
หมายถึงน. ระบำปลายเท้า.
เข้าเฝ้า
หมายถึงก. ไปหาเจ้านาย.
กระวี
หมายถึง(โบ) ก. แกว่ง. (เพี้ยนมาจาก คระวี).
บาทมูล
หมายถึง[บาดทะมูน] น. ที่ใกล้เท้า, แทบฝ่าเท้า. (ป.).