ผลการค้นหา

พนาวาส

หมายถึงน. ที่อยู่ในป่า. (ป. วนาวาส).

วัน

หมายถึงน. ป่าไม้, ดง, เช่น อัมพวัน คือ ป่ามะม่วง. (ป. วน).

ประดุจ

หมายถึงว. เช่น, คล้าย, เหมือน, ดัง.

อัมพวัน,อัมพวา

หมายถึงน. ป่าหรือสวนมะม่วง.

วนาศรม

หมายถึงน. ที่อยู่ในป่า. (ส. วนาศฺรม).

ป่าทึบ

หมายถึงน. ป่าที่มีต้นไม้ขึ้นหนาแน่น.

กะโซ่,กะโซ้,กะโซ้

หมายถึงน. เผ่าข่าโซ้ เป็นชาวป่าทางภาคอีสานของไทย มีลักษณะคล้ายเขมร. (วิทยาจารย์).

หิมวาส,หิมเวศ

หมายถึง[หิมมะวาด, หิมมะเวด] น. ที่อยู่อันหนาว คือ ป่าหิมพานต์; ใช้ว่า ป่าทั่วไป ก็มี.

ลูกปละ

หมายถึงน. ลูกวัวหรือควายที่ออกในคราวที่เจ้าของปล่อยอยู่ตามทุ่งตามป่า ซึ่งพ่อหรือแม่สมจรกับวัวป่าหรือควายป่า.

ป่าเส็งเคร็ง

หมายถึงน. ป่าไม้เล็ก ๆ น้อย ๆ ซึ่งไม่ใช่ป่าสำคัญ.

วนจร,วนจรก

หมายถึง[วะนะจอน, วะนะจะรก] น. คนเที่ยวป่า, พรานป่า. ก. เที่ยวไปในป่า. (ป., ส.).

ระนัม

หมายถึงน. ป่ารกฉำแฉะ, ระนาม ก็ว่า.