ผลการค้นหา

ขี้เซา

หมายถึงว. นอนปลุกให้ตื่นยาก.

คลุมบรรทม,คลุมประทม,คลุมผทม

หมายถึง(ราชา) น. ผ้าห่มนอน.

เมาขี้ตา

หมายถึงสะลึมสะลือ ยังไม่ได้สติ เพราะเพิ่งตื่นนอน

สองแง่สองง่าม

หมายถึงว. มีความหมายตีได้เป็น ๒ นัย ทั้งความหมายธรรมดาและความหมายที่ส่อไปในทางหยาบโลน (มักใช้ในปริศนาคำทาย) เช่นนอนสูงให้นอนคว่ำ นอนต่ำให้นอนหงาย.

ขลุกขลุ่ย

หมายถึงว. ง่วนอยู่, คลุกคลีอยู่; (ถิ่น-ปักษ์ใต้) สบาย เช่น นอนหลับขลุกขลุ่ย ว่า นอนหลับสบาย.

เค้เก้

หมายถึง(ปาก) ว. ไม่เป็นท่า (ใช้แก่อาการหกล้มหรือนอนเป็นต้น) เช่น หกล้มเค้เก้ นอนเค้เก้.

สยนะ

หมายถึง[สะยะ-] น. ที่นอน; การนอน. (ป.).

ลักหลับ

หมายถึงก. ลักลอบร่วมประเวณีขณะที่ผู้หญิงนอนหลับ.

ตาเริด

หมายถึงว. อาการที่นอนตาค้างหรือนอนไม่หลับ.

นอนตาไม่หลับ

หมายถึงก. นอนหวาดต่อภัยหรือเป็นทุกข์หรือห่วงใย.

สลบไสล

หมายถึงก. อาการที่แน่นิ่งไม่ไหวติง, อาการที่หลับใหลจนไม่รู้สึกตัว, เช่น อดนอนมาหลายวัน วันนี้เลยนอนสลบไสล.

ระโหย

หมายถึงก. อิดโรยเพราะหิวหรืออดนอนเป็นต้น.