ตัวกรองผลการค้นหา
ต้องใจ
หมายถึงก. ชอบ, ถูกใจ.
มิจฉาสมาธิ
หมายถึงน. สมาธิผิด, ความตั้งใจผิด. (ป.).
ละอาย
หมายถึงก. รู้สึกอายที่จะทำสิ่งไม่ถูกไม่ควร เช่น ละอายที่จะทำผิด, ละอายใจ ก็ว่า.
ไม่เดียงสา
หมายถึงว. ไม่รู้ประสา, ไม่รู้ผิดรู้ชอบตามปรกติสามัญ, เช่น เด็กยังไม่เดียงสา.
คนร้าย
หมายถึงน. คนที่ไม่มีคุณธรรม; คนทำผิดอาญา, อาชญากร.
ขี้ราดโทษล่อง
หมายถึง(สำ) ก. ทำผิดเอง แล้วกลับโทษผู้อื่น.
เราะสะเก็ด
หมายถึงก. เฆี่ยนซ้ำที่เดิม เช่น ถ้าทำผิดอีก จะถูกเราะสะเก็ด.
จับจด
หมายถึงว. ลักษณะที่ทำไม่จริงจัง ชอบเปลี่ยนงานบ่อย ๆ.
เจ้าหน้า,เจ้าหน้าเจ้าตา
หมายถึงน. ผู้ชอบทำเอาหน้า, ผู้ชอบเสนอหน้าเข้าไปทำธุระให้คนอื่นโดยเขาไม่ได้ขอร้อง.
มอมเมา
หมายถึงก. ทำให้หลงผิด, ทำให้หมกมุ่นในทางที่ผิด.
ได้คิด
หมายถึงก. รู้สึกผิดชอบชั่วดี, กลับรู้สึกสำนึกตน, กลับคิดได้.
สัมมาทิฐิ
หมายถึงน. ความเห็นชอบตามทำนองคลองธรรม เช่น เห็นว่าทำดีได้ดี ทำชั่วได้ชั่ว. (ป. สมฺมาทิฏฺิ).