ตัวกรองผลการค้นหา
อกัปปิย,อกัปปิย-,อกัปปิยะ
หมายถึง[อะกับปิยะ-] ว. ไม่ควร, ไม่เหมาะ. (ป.).
ร่มผ้า
หมายถึงน. ส่วนของร่างกายภายในผ้านุ่งที่ไม่ควรเปิดเผย.
อย่าหาทำ
หมายถึงเป็นสิ่งที่ไม่ควรทำ, อย่าทำ
โล่งโถง
หมายถึงว. เปิดว่างตลอด ขาดสิ่งที่ควรมี เช่น ห้องโล่งโถง คือ ห้องที่ควรจะมีฝากั้น แต่ไม่มี.
ปรปักษ์
หมายถึง[ปอระ-] น. ข้าศึก, ศัตรู, ฝ่ายตรงข้าม.
อาจม
หมายถึงน. ขี้ (ของคน). (ป., ส. อาจม ว่า สิ่งที่ควรล้าง, สิ่งที่ควรชำระ).
สามัญสำนึก
หมายถึงน. ความสำนึกหรือความเฉลียวใจที่คนปรกติธรรมดาทั่วไปควรจะต้องรู้โดยไม่จำเป็นต้องได้รับคำแนะนำสั่งสอน เช่น ทำอะไรให้มีสามัญสำนึกเสียบ้างว่าอะไรควรอะไรไม่ควร.
ข่มนาม
หมายถึงก. ทำพิธีข่มชื่อศัตรูก่อนยกทัพ.
ข้ามหัว
หมายถึงก. ทำโดยพลการไม่บอกกล่าวหรือปรึกษาหารือผู้ที่ควรบอกกล่าวหรือควรปรึกษาหารือ.
เฉลียว
หมายถึง[ฉะเหฺลียว] ก. นึกระแวงขึ้นมา เช่น ไม่เฉลียวว่าเขาจะหักหลัง, มีไหวพริบ เช่น ฉลาดแต่ไม่เฉลียว.
วัช,วัช,วัชชะ,วัชชะ
หมายถึงน. การพูด, ถ้อยคำ. ว. ควรพูดติ, ควรกล่าวติ. (ป. วชฺช; ส. วทฺย).
ส่วนได้ส่วนเสีย
หมายถึงน. ประโยชน์ที่ควรได้ควรเสียซึ่งมีอยู่ในส่วนรวม, การได้การเสียร่วมกับคนอื่น, เช่น เขาไม่สนใจงานนี้เพราะไม่มีส่วนได้ส่วนเสียด้วย.